Kaczyński powołuje się na Marksa i porównuje LGBT do „rozwiązłego lumpenproletariatu”

W wywiadzie dla tygodnika „Sieci” (opublikowanym 14 września) prezes PiS Jarosław Kaczyński mówił o zagrożeniu, które - jego zdaniem - płynie z „szalejącej ideologii LGBT”. Jako przykład złej zmiany podawał Irlandię, która z konserwatywnego katolickiego kraju stała się w ciągu kilku dekad krajem liberalnym i świeckim. Kaczyński mówił po swojemu:

Kaczyński mówił później o rzekomym spisku wymierzonym w tradycyjne normy, atakowane przez bliżej nieokreślone (i nienazwane przez niego) groźne siły. Jest to obsesja prawicy nie tylko w Polsce, ale także w USA czy na Węgrzech.

Potem prezes PiS przechodzi do wyzwisk - i przy okazji powołuje się na Karola Marksa. Znów bliżej niesprecyzowana „lewica” - nie wiadomo dokładnie, o kogo chodzi - chce „odrzucić reguły cywilizacji”. Zacytujmy:

„Jednak - w moim najświętszym przekonaniu - żadnych nowych, a już na pewno lepszych dla społeczeństwa reguł nie ma, jest tylko kulturowe zwycięstwo lumpenproletariatu. A biorąc pod uwagę miejsce, z którego to się zaczęło rozprzestrzeniać, czyli Anglię, jest to zwycięstwo lumpenproletariatu angielskiego, tej części klasy robotniczej, która jeszcze w XIX w. była nazywana »dziką klasą robotniczą«. Jeżeli ktoś czytał »Kapitał« Marksa, to wie, że tam są opisy zachowania lumpenproletariatu angielskiego, z jego całkowitą swobodą obyczajową. I to jest właśnie to, a nie żaden postęp”.

Czym był lumpenproletariat?

OKO.press ma bogatą kolekcję wypowiedzi prezesa PiS, w których obraża on innych ludzi. Ma w tym duże doświadczenie: najczęściej wyraża się na tyle nieprecyzyjnie, że wprawdzie każdy wie, o kogo chodzi, ale równocześnie bardzo trudno pozwać go do sądu. Przypomnimy ten zestaw za chwilę. Prezes lubi również używać słów trudnych i rzadko wykorzystywanych przez polityków (nawet tych, którzy mają stopnie i tytuły naukowe), takich jak np. „ojkofobia”.

Tym razem padło na „lumpenproletariat”. Marks w istocie użył tego słowa, i to więcej niż raz, w różnych pismach. Według „The Marx Dictionary” (Ian Fraser, Lawrence Wilde, Bloomsbury, Londyn 2011) Marks nazywał w ten sposób tę grupę miejskiej biedoty, która nie szukała stałej pracy, ale próbowała przetrwać dzięki oszustwom, drobnym kradzieżom, żebraninie i innym pasożytniczym czynnościom. Nie miał o tych ludziach dobrej opinii. Mogli wziąć udział w rewolucji, ale łatwo ich było także kupić i zachęcić do działania przeciwko niej. W „Manifeście komunistycznym” (1848) Marks pisał np.:

W 1852 roku Marks pisał np., że właśnie ten element poparł przewrót Ludwika Napoleona Bonaparte (który obalił republikę francuską i proklamował się cesarzem Francuzów Napoleonem III).

Badacze Marksa od dziesięcioleci dyskutują nad jego wyobrażeniem lumpenproletariatu — spontanicznego, bezproduktywnego, oddanego różnym cielesnym przyjemnościom (np. tutaj). Wielu ówczesnych badaczy klasy pracującej z warstw mieszczańskich uważało robotników (i w ogóle lud) za rozwiązły.

Jak pisał w 1836 roku XIX w. lekarz i publicysta Peter Gaskell, w zatłoczonych domach robotniczych robiono „rzeczy, które nawet dzicy robią w samotności”. (Pozostawmy w tej chwili na boku kwestię, na ile i w jakim zakresie te wyobrażenia XIX-wiecznych mieszczan odpowiadały prawdzie, toczy się bowiem na ten temat długa dyskusja wśród badaczy, której nie będziemy tu streszczać. Wiadomo np. że wiele kobiet z warstw ludowych było zmuszanych do prostytucji przez groźbę głodu i bezdomności, co nie przeszkadzało mieszczanom uważać je za „rozwiązłe”.)

Jak Kaczyński obraził osoby LGBT+

Kaczyński streścił więc myśl Marksa z grubsza trafnie, chociaż jest ciekawe, że akurat jego wybrał sobie w tej kwestii jako autorytet dotyczący zachowań seksualnych klasy robotniczej w XIX w.

Nie są więc dla niego po prostu przeciwnikami politycznymi, ale bandą społecznych wyrzutków, zdemoralizowanych i nieutrzymujących się z żadnej produktywnej pracy.

To przed nimi - przed „chuligańskimi atakami”, jak mówi w wywiadzie Kaczyński - trzeba bronić „fundamentów naszej cywilizacji”. Tym fundamentem dla Kaczyńskiego jest konserwatywny model rodziny.

Dodajmy, że prezes ostatnio chętnie porównuje przeciwników politycznych do ludzi biednych - w czerwcu 2020 roku nazwał np. opozycję „chamską hołotą”.

Jarosław Kaczyński obraża…

…często i kwieciście. Oto kilka przykładów.

• W październiku 2006 roku, kiedy był premierem po raz pierwszy, podczas wiecu w Stoczni Gdańskiej zasugerował, że dawni działacze opozycji sprzeciwiający się rządom PiS stoją tam „gdzie wtedy stało ZOMO” oraz że pamięta „kto był wtedy po której stronie”.
• W grudniu 2015 roku nazwał opozycję „najgorszym sortem Polaków” i zarzucił jej zdradę. „Ten nawyk donoszenia na Polskę za granicę. W Polsce jest taka fatalna tradycja zdrady narodowej. I to jest właśnie nawiązywanie do tego. To jest w genach niektórych ludzi, tego najgorszego sortu Polaków. Ten najgorszy sort właśnie w tej chwili jest niesłychanie aktywny, bo czuje się zagrożony” – mówił w Telewizji Republika. Prokuratura odmówiła wszczęcia śledztwa w tej sprawie.
• Także w grudniu 2015 roku, komentując „najgorszy sort” w Sejmie użył porównania do gestapo: „Niech pan będzie poważny. Współpracownicy gestapo i AK-owcy to ten sam sort ludzi? Według mnie nie” – mówił.
• W styczniu 2017 roku mówił o działaczach Komitetu Obrony Demokracji, że są „osobami specjalnej troski”.
• W lipcu 2017 roku w Sejmie mówił do opozycji: „Nie wycierajcie swoich mord zdradzieckich nazwiskiem mojego śp. brata. Zniszczyliście go, zamordowaliście, jesteście kanaliami!”. Prokuratura odmówiła później wszczęcia śledztwa w tej sprawie (zawiadomienia złożyło 11 prywatnych osób).
• W grudniu 2017 roku porównywał opozycję do dyktatury gen. Wojciecha Jaruzelskiego w PRL.
• W październiku 2018 roku, wzywając opozycję do zgody, nazwał ją „gębaczami” oraz ludźmi „chorymi”.
• w czerwcu 2020 roku nazwał opozycję „chamską hołotą”. Pisaliśmy o tym tutaj.