Ktoś się jeszcze wdrapie na dziennikarski paywall? Może nawet, ale tylko jeśli...

„Może to pani uzna za dziwaczne, ale jestem zdania, że działy opinii powinny zniknąć. Z naszych badań wynika, że ludzie przypisują całemu medium poglądy, które wyczytali w tekście opiniowym. Jeden nieudany felieton potrafi zrujnować markę” – mówi dr Craig T. Robertson, ekspert od finansowania dziennikarstwa i nie jest to jedyna kontrowersyjna opinia wywiadzie (całość – poniżej). Ale najpierw wprowadzenie od dziennikarki, która prowadzi rozmowę.

Zupełnie inny krajobraz

Kiedy zaczynałam moje życie zawodowe, na rynku medialnym dominowało kilka dzienników-molochów, oczywiście wszystkie w papierze. Trzy wielkie telewizje sprawowały rząd dusz. Nie zwracaliśmy uwagi, że taki model dziennikarstwa był de facto utrzymywany przez reklamy i ogłoszenia, a czytelnik, kupując gazetę, w najlepszym razie płacił za skład, druk i papier egzemplarza, który trzymał w ręku.

Dzisiejszy rynek medialny wygląda zupełnie inaczej: gros przychodów z reklam idzie do platform społecznościowych, nakłady gazet szorują po dnie. Zanik reklam sprawia, że pojawia się pytanie, z czego utrzymać pracę dziennikarzy i redaktorów.

Dzisiejszy rynek medialny wygląda zupełnie inaczej: gros przychodów z reklam idzie do platform społecznościowych, nakłady gazet szorują po dnie. Zanik reklam sprawia, że pojawia się pytanie, z czego utrzymać pracę dziennikarzy i redaktorów.

Nie ma łatwych odpowiedzi. Gazety ratowały się podnosząc cenę egzemplarzową, ale to jeszcze uderzało w sprzedaż. Dzisiaj wszyscy szukają ratunku w sieci.

Na całym świecie tracą wszystkie tradycyjne media, do których – uwaga! – obok gazet i czasopism zalicza się dziś stacje telewizyjne i radiowe, a także portale informacyjne. Rosną za to media społecznościowe, YouTube, gigantyczne zasięgi mają popularni podcasterzy. Poniższy wykres pokazuje zasadnicze zmiany medialnego tortu w USA, jakie zaszły tylko w ostatnich 12 latach. Podobne są trendy na całym świecie: