0:00
0:00

0:00

Prawa autorskie: Fot. HEIKO JUNGE / POOL / AFP)Fot. HEIKO JUNGE / P...

Jak Norwegia, kraj naznaczony traumą zamachów Andersa Breivika (na zdjęciu w sądzie w 2012 roku), radzi sobie z nowym wyzwaniem? Czy widmo powtórki z 2011 roku wciąż paraliżuje społeczeństwo?

Jest lipcowy poranek 2025 roku. Oslo budzi się powoli, mieszkańcy spieszą do pracy, turyści fotografują fiordy. W siedzibie Norweskiej Policji Bezpieczeństwa (PST) panuje jednak napięcie. Na stole w sali konferencyjnej leżą raporty, zdjęcia, zrzuty ekranu z zaszyfrowanych czatów. Kilka godzin wcześniej służby przeprowadziły operację, która wstrząsnęła krajem: grupka nastolatków, jeszcze niepełnoletnich, została zatrzymana pod zarzutem planowania zamachu terrorystycznego. Szczegóły operacji są skąpe, ale jedno jest pewne – Norwegia znów musi zmierzyć się z widmem terroryzmu.

Tym razem jednak zagrożenie pochodzi od własnych dzieci.

Atak, który szczęśliwie nie doszedł do skutku, przypomina Norwegom o najczarniejszym dniu w ich współczesnej historii – 22 lipca 2011 roku, kiedy Anders Behring Breivik zdetonował bombę w Oslo i zamordował 69 osób, głównie nastolatków, na wyspie Utøya. Trauma tamtych wydarzeń wciąż jest żywa, a każdy nowy incydent budzi obawy o powtórkę.

Atak, który szczęśliwie nie doszedł do skutku, przypomina Norwegom o najczarniejszym dniu w ich współczesnej historii – 22 lipca 2011 roku, kiedy Anders Behring Breivik zdetonował bombę w Oslo i zamordował 69 osób, głównie nastolatków, na wyspie Utøya. Trauma tamtych wydarzeń wciąż jest żywa, a każdy nowy incydent budzi obawy o powtórkę.

Przeczytaj także:

Dzieci w cieniu ekstremizmu

Kim są ci młodzi ludzie, którzy zamiast marzyć o koncertach czy myśleć egzaminach, planują zamachy? Norweska Policja Bezpieczeństwa (PST) nie ujawniła szczegółowych informacji dotyczących narodowości nieletnich zatrzymanych w 2025 roku w związku z planowaniem zamachu terrorystycznego.

;
Na zdjęciu Mateusz Gibała
Mateusz Gibała

Autor bloga politykaponordycku.pl, gdzie na co dzień bada kulturę, gospodarkę i politykę państw nordyckich. Pisał o krajach nordyckich dla wielu ogólnopolskich redakcji oraz współpracował z Instytutem Nowej Europy i Fundacją im. K. Pułaskiego.

Komentarze