Mateusz Morawiecki napisał do przywódców unijnych list, który kancelaria premiera upubliczniła w języku polskim 18 października 2021. I ostrzega ich, że europejska wspólnota zmierza w złym kierunku:
„Mam na myśli stopniowe przeobrażanie się Unii w podmiot, który miałby przestać stanowić sojusz wolnych, równych i suwerennych państw – a stać się jednym, centralnie zarządzanym organizmem, kierowanym przez instytucje pozbawione demokratycznej kontroli ze strony obywateli państw Europy”.
Premier mówi tutaj tylko o niepożądanej z jego perspektywy przyszłości. W kwestii demokratycznej legitymacji unijnych instytucji wielu członków jego partii by się z nim nie zgodziło. Z wypowiedzi polityków PiS wynika, że czarne proroctwo premiera już się spełniło.
Unia zła i niedemokratyczna
Europoseł PiS, prof. Ryszard Legutko miał 22 października w programie Michała Rachonia w TVP Info swoje małe, antyunijne exposé.
W trakcie rozmowy mówił:
„Tu się stwarza iluzje, że w Unii Europejskiej są powszechne wybory, wobec tego jest mandat. 650 posłów wypowiada się na temat kraju, nie mając absolutnie żadnej legitymacji”.
Na to hasło uaktywnił się prowadzący program Michał Rachoń i wyłożył profesorowi jak wzorowy student, że żadnego europejskiego ludu nie ma, bo nie ma obywateli Unii. Europejczycy wybierają swoich przedstawicieli tylko w swoich krajach. No więc legitymacji nie ma. Profesor chętnie z taką tezą się zgodził.
„Że Komisja nie ma mandatu, to też wszyscy wiemy” – dodawał później Legutko.
Na temat Parlamentu Europejskiego europoseł PiS ma jak najgorsze zdanie. „Patrząc racjonalnie, to izba szaleństwa, bo to izba składająca się z posłów niemających żadnej odpowiedzialności”.
Mantra
A to z kolei Piotr Wawrzyk, wiceminister w MSZ, w I Programie Polskiego Radia, również 22 października rano:
„Pamiętajmy o tym, że to [Parlament Europejski] jest de facto najbardziej demokratyczna instytucja w Unii Europejskiej, bo pochodzi z bezpośrednich wyborów. Żadna inna instytucja unijna nie ma takiego mandatu, nazwijmy to, wyborczego czy społecznego, czy demokratycznego szerzej”.
To prawicowa mantra od dłuższego czasu.
Tak europosłanka PiS Beata Kempa mówiła o raporcie Didiera Reyndersa, europejskiego komisarza do spraw sprawiedliwości na temat polskiej praworządności w PE 1 września 2021:
„Punkt pierwszy, brak definicji praworządności. Absolutnie brak w tym momencie podstawy prawnej – ta definicja jest tworzona bez umocowania demokratycznego. Jeżeli jest tworzona przez anonimowych urzędników Komisji Europejskiej, to nie mówmy o tym, że ma ona umocowanie demokratyczne i można na jej podstawie formułować jakiekolwiek wnioski, a tym bardziej, kogokolwiek karać”.
„Czy pozbawiona legitymacji demokratycznej, usiłująca wejść w rolę samozwańczego rządu Komisja Europejska, ma prawo zmieniać nasz styl życia?” – czytamy na stronie „Tygodnika Solidarność” z 18 lipca 2021.
Opowieść PiS
Odtwórzmy teraz opowieść, która wyłania się z tych wypowiedzi.
Instytucje unijne są złe. Członkowie Parlamentu Europejskiego są wprawdzie wybierany w wyborach, ale to tylko 27 wyborów krajowych, nic więcej. Europosłanki i europosłowie mają więc mandat demokratyczny, ale tylko krajowy. Tego mandatu nie mają już żadne inne instytucje, nie ma go Komisja Europejska i jej urzędnicy. A skoro go nie mają, to uzurpują sobie prawo do robienia więcej, niż powinni.
Znakomitą analizę tego szkodliwego kłamstwa opublikował w „Wyborczej” Eugeniusz Smolar. W 9 punktach pokazał w jaki sposób są podejmowane decyzje przez Komisję Europejską pod stałą kontrolą rządów krajowych, krajowych parlamentów i PE.
Tak tworzy się europejskie prawo
Fragment tekstu „Unijne kłamstwo Kaczyńskiego. Bruksela niczego nam nie narzuca bez wiedzy polskiego rządu”
„Najbardziej szkodliwy, bo oddziałujący na obawy i poczucie braku wpływu obywateli jest argument, jakoby decyzje w UE były podejmowane bez podstaw demokratycznych przez biurokratów unijnych z pominięciem interesów państw członkowskich i bez demokratycznej kontroli parlamentów narodowych oraz wyborców.
Polacy są w ten sposób okłamywani, gdyż unijna legislacja znajduje się pod stałym nadzorem rządów i parlamentów narodowych. Przyjrzyjmy się temu procesowi.
1. Tylko komisja europejska posiada prawo do inicjatywy ustawodawczej.
2. Komisja przygotowuje propozycje legislacyjne w następstwie własnych analiz i konsultacji lub z inicjatywy rządów i rozmaitych aktorów zainteresowanych jakimiś rozwiązaniami sektorowymi.
3. Komisja informuje COREPER – Radę Stałych Przedstawicieli (ambasadorów), którzy spotykają się co najmniej raz na tydzień, omawiają zamierzenia i projekty legislacyjne oraz informują o nich swoje rządy.
4. Komisja, podobnie jak Rada UE czy Parlament, jest zobowiązana do konsultacji propozycji z komitetem regionów (niezależnie wybranymi samorządowcami) i z komitetem ekonomiczno-społecznym, tj. z przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, organizacjami zrzeszającymi pracodawców, związkami zawodowymi, rolniczymi, konsumenckimi, rozmaitymi grupami interesów itp. Notyfikowane są również formalnie odpowiednie komisje Parlamentu Europejskiego.
Rządy od samego początku wiedzą o każdym projekcie i są w stanie dokonać oceny krajowych skutków nowych propozycji legislacyjnych.
Na długo więc przed otrzymaniem finalnego projektu mogą je skonsultować z innymi, podobnie myślącymi rządami, by forsować preferowane regulacje bądź zbudować opór wobec skutków uznawanych za negatywne.
5. Po zebraniu opinii w fazie konsultacji komisja opracowuje projekt aktu prawnego.
6. Po przyjęciu projektu przez kolegium komisji, a więc i przez polskiego komisarza, jest on omawiany przez COREPER i przesyłany do ministrów resortowych – członków Rady UE, Parlamentu Europejskiego, parlamentów narodowych oraz do komitetu regionów.
7. W państwach członkowskich propozycja jest uzgadniana między resortami, dokonuje się oceny skutków danej regulacji. Po otrzymaniu opinii ministerstw rządy formułują swoje stanowisko w formie instrukcji negocjacyjnej dla ministra do rokowań na forum Rady UE.
8. Komisja prowadzi konsultacje z komisjami Parlamentu Europejskiego i z ministrami w Radzie UE, starając się doprowadzić do zbliżenia stanowisk. Wypracowana wersja, z zaznaczeniem rozbieżności, trafia ponownie do Rady Stałych Przedstawicieli państw, a później pod formalne obrady Rady UE. Zasiadający w niej resortowi ministrowie wszystkich państw (a nie eurokraci) negocjują i wypracowują kompromisy – lub nie.
9. Ostateczna wersja dyrektywy jest przyjmowana jednogłośnie lub w formule głosowania większościowego – w zależności od określonej w traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej kategorii sprawy – przez Radę UE lub w bardziej drastycznych przypadkach przez Radę Europejską, czyli szefów rządów, jak też przez Parlament Europejski.
A zatem wszyscy wszystko wiedzą na każdym etapie.
Polscy krytycy braku unijnej demokracji wiedzą, czym się zajmuje sejmowa komisja do spraw UE i senacka komisja spraw zagranicznych i UE, które, podobnie jak odpowiednie komisje wszystkich parlamentów państw członkowskich, opiniują i przegłosowują każdą legislację unijną, uwzględniając stanowisko rządu”.
Komisja jak rząd
Jak wybierana jest Komisja i jej komisarze? Raz na pięć lat dorośli obywatele Unii Europejskiej wybierają deputowanych do Parlamentu Europejskiego. Po odejściu Wielkiej Brytanii jest ich 705.
Kandydaci reprezentują krajowe partie, a te partie są też zwykle zrzeszone w kilku głównych partiach europejskich. Układ sił w europarlamencie zależy od sił poszczególnych partii europejskich. Dwie główne siły to Europejska Partia Ludowa (należy do niej PO) – w 2019 zdobyła 187 miejsc, oraz Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów – w wyborach zdobyli 147 miejsc. Pomimo tego, że słabną, obie mają wciąż najwięcej do powiedzenia przy obsadzie stanowiska szefa Komisji.
Unijne abecadło, tak powołuje się szefa KE i komisarzy
Przypomnijmy unijne abecadło: Kandydata na szefa Komisji Europejskiej wybiera Rada Europejska, czyli szefowie rządów państw członkowskich (obecnie Polskę reprezentuje w Radzie Mateusz Morawiecki). Następnie zatwierdza w głosowaniu Parlament Europejski.
A skąd się biorą komisarze? Znów Rada Unii Europejskiej, czyli szefowie rządów, w porozumieniu z przewodniczącym Komisji, ustala listę komisarzy. Każdy kraj członkowski zgłasza jednego, łącznie jest 27.
Następnie skład Komisji podlega kolegialnemu zatwierdzeniu przez Parlament Europejski. Dopiero po takim zatwierdzeniu Rada Europejska – szefowie rządów – mianuje Komisję większością kwalifikowaną.
Gdy 16 lipca 2019 roku głosowano nad kandydaturą Ursuli von der Leyen, w PE wciąż zasiadali posłowie brytyjscy, dlatego kandydatka potrzebowała 374 z 747 głosów (czterech deputowanych nie było obecnych). Zdobyła 383 głosy i została pierwszą kobietą, która przewodniczy Komisji Europejskiej. Minimalna, ale wystarczająca większość.
Prawdą jest więc, że Europejczycy nie głosują na przewodniczącą Komisji Europejskiej, nie wybiera się jej w wyborach powszechnych. Czy przypomina to pewną inną procedurę na naszym podwórku? Oczywiście. Tak samo jest w przypadku polskiego premiera i polskiego rządu.
19 listopada 2019 roku nowy Sejm głosował na wotum zaufania dla nowego rządu. Mateusz Morawiecki i jego gabinet otrzymali 237 z 460 głosów. Minimalna, ale wystarczająca większość.
Nie głosujemy na premiera
Nikt w Polsce nie głosował na premiera Mateusza Morawieckiego. Co więcej, przez dwa pierwsze lata na stanowisku premiera Morawiecki rzeczywiście nie miał żadnego demokratycznego mandatu, nie był posłem. Do wyborów stanął dopiero w 2019 roku i zdobył 133 tys. głosów w okręgu nr 31 ze stolicą w Katowicach. Swoją drogą, premier nie ma nic wspólnego z regionem, pochodzi z Dolnego Śląska. Partia wybrała mu, gdzie ma startować.
Oczywiście partie mówią zwykle wyborcom, kto zostanie premierem, gdy wygrają wybory. Nie ma to jednak żadnego statusu formalnego. Nie muszą tego respektować już po wyborach. PiS wymienił zapowiadanych w wyborach kandydatów na kogoś innego w 2006 (Jarosław Kaczyński za Kazimierza Marcinkiewicza) i w 2017 roku (Mateusz Morawiecki za Beatę Szydło). Czy Jarosław Kaczyński miał w 2006 roku demokratyczny mandat, żeby sprawować rządy? Nie złamał żadnego prawa, mógł to zrobić. Ale według logiki z opowieści PiS na temat Komisji Europejskiej, miałby jej jeszcze mniej niż Ursula von der Leyen.
Nie ma ogólnopolskiej listy
PiS i przychylni partii dziennikarze ubolewają też, że europosłowie nie mają europejskiej legitymacji demokratycznej, bo otrzymują jedynie głosy w swoich krajach. Ale tutaj też polski system jest analogiczny. Posłowie na Sejm wybierani są w 41 okręgach. Każda z 460 osób zasiadających w polskim Sejmie otrzymała jedynie głosy ze swojego, ograniczonego geograficznie okręgu.
W polskich wyborach parlamentarnych nie głosujemy na jedną, ogólnopolską listę. Czy to znaczy, że posłowie nie mają demokratycznej legitymacji do zajmowania się sprawami ogólnopolskimi? Albo – czy poseł z Mazowsza nie ma prawa krytykować decyzji podejmowanych na Śląsku? Nikt poważnie nie podniósłby takich argumentów. W przypadku Europy PiS używa analogicznego wnioskowania nieustannie.
Demokracja przedstawicielska
Nie istnieje perfekcyjna forma demokracji dla dużych organizmów społecznych. Gdyby w każdej sprawie każdy głos liczyłby się tak samo, państwa nie byłyby w stanie podejmować żadnych decyzji. Dlatego na przestrzeni wieków wykształciła się demokracja przedstawicielska.
Wybieramy swoich przedstawicieli, którzy reprezentują nas na wyższym szczeblu. Tak głosujemy na radnych gminnych, powiatowych, członków sejmików wojewódzkich, parlamentarzystów i europarlamentarzystów.
Jedna podstawowa różnica polega na tym, że Parlament Europejski reprezentuje znacznie większą grupę ludzi niż parlamenty krajowe. A to oznacza więcej deputowanych, więcej różnorodnych interesów, trudniejsze negocjacje w układaniu składu komisji.
Zasady są jednak te same – wybieramy deputowanych, a oni w naszym imieniu wybierają szefa rządu lub komisji.
PiS swoją wersję przepycha jak zwykle – walcem. Nie bawi się w subtelności. Komisja i Parlament krytykują Polskę, więc są złe i chcą nam zaszkodzić. Stąd najróżniejsze argumenty, w tym ten o braku demokratycznej legitymacji.
Jeśli jednak Komisja Europejska jej nie ma, to nie ma jej też polski ani żaden inny rząd w Europie. Politycy partii rządzącej narzekają, że w PE nie ma miejsca na różnice, a jednocześnie wszystkie różnice zdań ze strony polityków europejskich zbywają tymi samymi mantrami: kłamią, są szaleńcami, nie mają prawa o tym mówić, nie wiedzą, co dzieje się w Polsce.
To taktyka, która może przynosić polityczny skutek w potyczkach z polską opozycją, w Europie nie daje niczego poza ośmieszeniem.
Delegitymizacja instytucji unijnych przez PiS może coś dawać na krajowym podwórku, w Europie rząd PiS jest dziś między innymi przez to izolowany jak nigdy wcześniej.
Uczą że żaba ma sierść – Pierdoły i Smutasy.
Dają z siebie wszystko, dla władzy i kasy
W dópie byli i guwno widzieli
W chacie, gnuj, a zachód pouczać by chcieli
– Niech wiedzą, ci na zachodzie
Co jest teraz w polskiej modzie
Niech się uczą angielskiego od Dudy i Jakiego
A od Czarnka, języka popolskiego
Niech szukają węglowodanów Kaczyńskiego
Na San Eskobar – odkryciu Waszczykowskiego
Niech pojmą, że czarne, białym też być może
Kto w to wątpi, temu prezio Kaczyński pomoże
idąc tropem myślenia pisowskich baranów , to nie mają żadnej legitymacji do rządzenia kimkolwiek, tym bardziej krajem! ***** PiS
Tej europosłance (o której mówił Sikorski) wyjaśniam czym jest praworządność… Sadzę, że to przestrzeganie prawa przez wszystkich obywateli i przez tych co je tworzą, aby było zgodne z Konstytucją, którą zatwierdził suweren. Jeżeli tego nie rozumie, to … rację ma Sikorski.
Suweren chwycił narrację PiS, to po co się wycofywać. Trzeba mocniej dmuchać w żagle. Monolit – 36% będzie trudny do przewrócenia w wyborach, w szczególności, że wiadomo, kto będzie liczył głosy.
(…)Gdyby w każdej sprawie każdy głos liczyłby się tak samo, państwa nie byłyby w stanie podejmować żadnych decyzji. Dlatego na przestrzeni wieków wykształciła się demokracja przedstawicielska.(…)
Powiedzcie to Szwajcarom… co mają po kilka referendów rocznie.
Od ponad 4 lat zażywam metforminę na mój poziom cukru we krwi, co doprowadziło do zaburzeń erekcji. Cierpiałam również na przewlekłe zapalenie wątroby typu B. Na tym blogu spotkałam poprzednich klientów doktora Nelsona, którzy testowali jego dobrą pracę nad różnymi chorobami z ziołolecznictwem. Złożyłam zamówienie na jego produkt na Wysoki poziom cukru we krwi i zapalenie wątroby, które otrzymałam na mój adres za pośrednictwem serwisu DHL w ciągu 4 dni i zgodnie z jego poleceniem używałam produktu przez 21 dni po zakończeniu kuracji poszłam na badanie poziomu cukru we krwi, które było całkowicie zmniejszyła się do 3,5%, a zapalenie wątroby typu B zostało całkowicie wyleczone bez śladu wirusa we krwi. Polecam doktora Nelsona Salima Herbs każdemu z mięśniakami, wirusem opryszczki, zaburzeniami erekcji, przerostem prostaty i rakiem, małą liczbą plemników, rakiem płuc E-mail; [email protected]
lub WhatsApp +212703835488
Oni wszyscy w pis-ie jakby z redyku się zerwali. Oni i ich wyborcy.
Legitymacja Morawieckiego jest żadna – został wybrany jednoosobowo przez tow. Kaczyńskiego, a posłuszny Sejm to zaklepał.
To ważne, bo na Radzie Europy Morawiecki robi z siebie szczególnego głupka – pozostali premierzy są szefami partii, które wygrały w ich krajach wybory – czyli mają dość mocną legitymację demokratyczną. Morawiecki nie – występuje jedynie jako przydupas, posłaniec Kaczyńskiego.
Co do rządu i Sejmu w Polsce. Ma on stosunkowo słabą legitymację demokratyczną ze względu na liczenie głosów metodą dHondta, która zniekształca reprezentację. Jest to dopuszczalne ze względu na praktykę rządzenia, ale też oznacza często, że rząd reprezentuje mniejszość obywateli – tym samym ma słabą legitymację do dużych zmian i powinien szczególnie przestrzegać Konstytucji jako bezpiecznika.
Czego akurat rząd PiS nie robi i mimo to mieni się przedstawicielem Polaków – czym oczywiście nie jest, a jego praktyka rządzenia sprawia, że szczególnie do tego się nie ma prawa.
W tym kontekście propagandę PiS o demokratyczności czy suwerenie należy uznać za szczególnie odrażającą i zakłamaną.
(…)czyli mają dość mocną legitymację demokratyczną(…)
Bycie prezesem partii to nie legitymacja demokratyczna tylko oligarchiczna.
To jest troche zabawne że Mateuszek opowiadał o niejakim Don Kichocie.
Po cholere więc sam zachowuje sie jak Don Kichot, walcząc z czymś co jest potworem wyglądającym jak coś normalnego. Unja to ślepa uliczka, to smutne, ale nie możemy myśleć emocjami. Mówimy, było miło ale my już wychodzimy i koniec imprezki.
Marowiecki dostał "legitymację" dla PiS od Marine LePen.
"Wszelkiego rodzaju sugestie, że my chcemy sami czy z panią Le Pen, z którą mamy tyle wspólnego mniej więcej, co z panem Putinem, wyprowadzać Polskę z UE, są po prostu oszustwem, manipulacją i niczym więcej". – Kaczyński z 2017 r.
Żeby skomplikować sprawę: PiS nawet większości głosów nie miał.a w sejmie jest opozycją…
Pisiory myślą, że ich większość w sejmie to też większość w PE. Jak powiedział prezes: czarne jest przecież białe. Na opak i jeszcze inaczej, też wg. nich możliwe …
Oglądaj już dziś super film familijny Dumbo 2019 Lektor PL
http://www.zobaczy.pl
Oraz inne hity. Zapraszam serdecznie Do nowej wyszukiwarki filmów seriali!
KE i UE to lewacki kołchoz. Takie kraje jako Polska z tradycjami o pięknej historii są prześladowane przez podłych biurokratów. Niemcy atakują nas na każdym kroku w UE. Jak trafnie zauważył pan Bąkiewicz to nasz wróg, nie tylko teraz, ale przez większość naszej tysiącletniej historii. Musimy przeciwstawić się tym idiotom.