Agentka, blond farba i Mini Cooper. Co Kreml opowiada o zamachu na Darię Duginę?
Znana służbom rosyjskim niepełnosprawna ukraińska agentka przy pomocy 12-letniej córki podkłada bombę w samochodzie rosyjskiej propagandzistki, skutecznie ją detonuje, a następnie spokojnie wyjeżdża do Estonii. Bez sensu? Posłuchaj, jak Kreml gubi się we własnej propagandzie
Wysłuchaj podcastu
Pytamy ekspertki i ekspertów, tłumaczymy zawiłości. Posłuchaj podcastu, aby lepiej odnaleźć się w zalewie krzykliwych nagłówków. Nie masz teraz czasu? Ustaw mailowe przypomnienie, aby wrócić do tego materiału.
W sobotę wieczorem auto Darii Duginy zostało wysadzone w powietrze. A we wtorek Federalna Służba Bezpieczeństwa Rosji miała już gotowe wyjaśnienie. Nic nie szkodzi, że jest ono chaotyczne i wewnętrznie sprzeczne. Ważne, że pasuje do wojennej retoryki Putina. Sprawczynią zabójstwa ma być Natalia Wowk i jej 12-letnia córka. O szczegółach posłuchasz w tym odcinku podcastu "Powiększenie".
Kim była Daria Dugina? Kim jest Aleksander Dugin? Kto był celem: ona czy on? O tym też w podcaście. Wraz z Agnieszką Jędrzejczyk i Witoldem Głowackim, dziennikarzami OKO.press przyglądamy się również kilku teoriom na temat zamachu. Na ile prawdopodobna jest ta oskarżająca ukraińskie służby? Czy Kijów stosuje takie metody? Czy możliwe, że to sprawka rosyjskiej frakcji "gołębi", czyli przeciwników wojny w Ukrainie? I dlaczego w takim razie do sprawstwa przyznaje się nieznany wcześniej rosyjski ruch opozycyjny?
Posłuchaj naszej dyskusji i odezwij się z komentarzem lub pytaniem do autorki: [email protected]. Podcast znajdziesz też w Spotify albo w Apple Podcasts!
Udostępnij:
Autorka podcastów „Powiększenie”. W OKO.press od 2021 roku. Wcześniej przez 14 lat dziennikarka Radia TOK FM. Wielbicielka mikrofonu, czyli spotkań z ludźmi, sporów i dyskusji. W 2016 roku za swoją pracę uhonorowana nagrodą Amnesty International „Pióro Nadziei”.
Autorka podcastów „Powiększenie”. W OKO.press od 2021 roku. Wcześniej przez 14 lat dziennikarka Radia TOK FM. Wielbicielka mikrofonu, czyli spotkań z ludźmi, sporów i dyskusji. W 2016 roku za swoją pracę uhonorowana nagrodą Amnesty International „Pióro Nadziei”.
Komentarze