„Najniebezpieczniejszy” ptak świata, rodem z Parku Jurajskiego. Jak tropiłem kazuary

Odchody były pierwszymi śladami, na jakie trafiłem, szukając kazuarów. Na ich tropienie wyruszyłem do Australii pod koniec kwietnia tego roku. Jak się okazało, spotkanie ptaków w lesie wcale nie było łatwe.

Byłem przygotowany na to, że podstawą tropienia jest cierpliwość. Na obserwację dziobaka w naturze, i to niejednego, miałem szansę dopiero po kilku wizytach w Australii. Z kolei numbata, skrajnie nielicznego i stosunkowo niedużego ssaka, nie zobaczyłem do dziś. Spotkanie z kazuarami wydawało się o wiele bardziej prawdopodobne niż z małym numbatem. Po części wynika to z imponujących rozmiarów tych ptaków. Dorosłe samice ważą powyżej 50 kilogramów, a samce – ponad 30 kilogramów.

W wakacje zabieramy Państwa nad Brzozówkę, Biebrzę, na mazowieckie i podlaskie pola i dalej, aż do Australii. Paweł Średziński przyglądał się, jak ornitolodzy ratują żyjące w tych miejscach ptaki, a swoje obserwacje zebrał w mini cykl. W dwóch poprzednich odcinkach – kuliki i błotniaki łąkowe. Można je przeczytać tutaj:

W wakacje zabieramy Państwa nad Brzozówkę, Biebrzę, na mazowieckie i podlaskie pola i dalej, aż do Australii. Paweł Średziński przyglądał się, jak ornitolodzy ratują żyjące w tych miejscach ptaki, a swoje obserwacje zebrał w mini cykl. W dwóch poprzednich odcinkach – kuliki i błotniaki łąkowe. Można je przeczytać tutaj: