Katecheza o seksie. "Uczeń uzasadnia zło antykoncepcji i in vitro. Pracuje nad sobą w trosce o czystość"

OKO.press przedstawia najnowszą „Podstawę programową katechezy Kościoła katolickiego w Polsce”, czyli ostatnie słowo Episkopatu na temat „wiedzy, umiejętności i postaw”, które mają opanować uczennice i uczniowie od przedszkola do matury (po dwie godziny tygodniowo, razem ponad 900 lekcji).

Przyjęta w czerwcu 2018 będzie wprowadzana od 1 września 2020 i jest projektem bardziej ideologicznie radykalnym niż obowiązująca jeszcze podstawa z 2010 roku.

Nauczanie religii prowadzi do tego, że młody człowiek staje bezbronny wobec własnej seksualności. Gdyby do końca przejął się katechezą, pogrążyłby się w poczuciu winy, że jest istotą seksualną i ulega popędom.

Katecheza kształtująca postawę "posłuszeństwa" Bogu i religii, czyni go także bezbronnym wobec zagrożenia molestowania seksualnego, w tym zwłaszcza ze strony księży. Tym bardziej, że mogą oni posługiwać się takim właśnie przekazem "miłości i posłuszeństwa", odwołując do opisu Kościoła jako przedstawiciela Boga na ziemi.

Nie nauczanie, ale formowanie

Katecheza nie ma wiele wspólnego z nauczaniem innych przedmiotów. Jej celem jest "formowanie" dzieci i młodych ludzi. Jak to ujmuje dyrektor Biura Programowania Katechezy Episkopatu ks. Piotr Tomasik, ma „kształtować tożsamość kościelną”.

Ważnym wymiarem tego formowania jest kształtowanie postaw wobec seksualności i płciowości zgodnych z tzw. etyką seksualną Kościoła, opartą na moralnym potępieniu aborcji, antykoncepcji, in vitro, a także idealizacji małżeństwa sakramentalnego i zakazie wszelkich innych, w tym zwłaszcza homoseksualnych, związków międzyludzkich.

Dar płciowości, czyli Bóg jest z nami

Katecheza ma przekonać dzieci i młodzież, że ich seksualność jest boskim darem i wymaga szczególnej troski zgodnej z zaleceniami Kościoła. Główny przekaz brzmi:

W rozdziale "Chrześcijańskie przeżywanie daru płciowości" uczeń "podaje argumenty za prawdą, że tylko Bóg może decydować o życiu i śmierci człowieka". Wpisuje się to w szerszą postawę, jaką ma przyjąć młody człowiek:

"kształtuje postawę synowskiego zaufania i odpowiedzialnego korzystania z wolności (s. 101), "dąży do szczęścia zgodnie z jego chrześcijańską wizją (s. 108).

W tym kontekście uczeń "akceptuje i docenia własną płciowość" (s. 112) i przyjmuje płynące z tego zobowiązanie do życia w czystości (w podstawie programowej, także do innych przedmiotów, stosuje się formułę "uczeń ....", mając na myśli uczniów i uczennice).

Czystość, przede wszystkim czystość

Wśród umiejętności, jakie uczeń klas V-VIII nabywa (ocenianych na stopień) jest: "wskazanie sposobów troski o czystość w wieku dojrzewania" (s. 71). Katecheta ma wzmacniać tę walkę z seksualnością zaleceniami typu "uczeń troszczy się o kształtowanie w sobie prawidłowego sumienia" (s. 60).

Katecheza dla szkół średnich obejmuje hasło "powołania do czystości" (s. 113), które ma obowiązywać młodzież przed zawarciem sakramentalnego małżeństwa. Co więcej, uczeń ma tu wystąpić w roli apostoła wiary: „Troszczy się o czystość serca, modli się o czystość serca dla siebie oraz przyszłego współmałżonka.

W katechezie nie padają konkrety, ale jest oczywiste, że naruszeniem czystości jest seksualne "życie na luzie", a dokładniej każdy rodzaj seksu, także onanizm.

Podstawówka: zło aborcji, eutanazji, in vitro i kary śmierci

Już w szkole podstawowej uczeń dostaje jasną instrukcję. Ma:

Uczeń nie tylko ma wyznawać poglądy Kościoła, ale angażować się w ich propagowanie:

W kategorii "wiedza i umiejętności" (czyli na ocenę) "uczeń [szkoły podstawowej] wyjaśnia, na czym polegają naturalne metody regulacji poczęć" i "uzasadnia zło antykoncepcji" (s. 71). A także "uzasadnia potrzebę ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci (s. 71).

To wszystko odbywa się w kontekście rozwoju moralnego: "Uczeń wdraża się do systematycznej pracy nad swoją postawą moralną" (s. 69) i "troszczy się o kształtowanie w sobie prawidłowego sumienia" (s. 60).

Seksualność jest przedstawiana w relacji człowieka z Bogiem: „uczeń wyjaśnia, że dziecko jest darem Boga i owocem miłości rodziców”.

Osobiste uczestnictwo Boga w akcie poczęcia stanowi główne uzasadnienie odrzucenia przez Kościół zarówno antykoncepcji, jak in vitro, bo oba te dokonania medycyny stanowią ingerencję w sferę zarezerwowaną dla Boga.

Sukcesy - także w Polsce - metody in vitro skłaniają do przypomnienia o ich niemoralności. Uczeń "ocenia osiągnięcia biotechnologii w perspektywie nauki Kościoła" (s. 71).

Kształtowanie właściwych poglądów na życie seksualne jest elementem pogłębiania wiary: „Uczeń kształtuje postawę współpracy z Duchem Świętym we własnym życiu” (s. 67), „troszczy się o kształtowanie w sobie właściwego sumienia” (s. 69).

Ma także „bronić chrześcijaństwa używając argumentów za zmartwychwstaniem Jezusa” (s. 60) i ogólnie „dawać świadectwo o Bogu” (s. 59).

Szkoła średnia na wojnie z Gender

W szkole średniej ochrona życia jest ukazana w perspektywie zwalczania "ideologii gender".

Uczeń „opisuje zagrożenia ideologii gender” (s. 113), "omawia grzechy przeciwko życiu":

• „wymienia i omawia wykroczenia przeciwko V przykazaniu: zabójstwo zamierzone, aborcja, eutanazja, samobójstwo” (s. 112);
• „przedstawia i uzasadnia naukę Kościoła na temat in vitro” (s. 112);
• „identyfikuje się z wartościami pro life" (s. 113)./li>

Homoseksualizm jako problem moralny

Uczeń podstawówki "przedstawia stanowisko Kościoła na temat homoseksualizmu" (71), ale katecheza nie podaje szczegółów. W szkole średniej mowa ogólnikowo o "homoseksualizmie jako problemie moralnym".

Ale Katechizm nie zostawia wątpliwości: "Tradycja, opierając się na Piśmie Świętym, przedstawiającym homoseksualizm jako poważne zepsucie, zawsze głosiła, że akty homoseksualizmu z samej swojej wewnętrznej natury są nieuporządkowane. Są sprzeczne z prawem naturalnym; wykluczają z aktu płciowego dar życia. Nie wynikają z prawdziwej komplementarności uczuciowej i płciowej.

Katechizm "wzywa osoby homoseksualne do czystości - dzięki cnotom panowania nad sobą, które uczą wolności wewnętrznej". Zaleca jednak, by "traktować te osoby z szacunkiem, współczuciem i delikatnością. Powinno się unikać wobec nich jakichkolwiek oznak niesłusznej dyskryminacji".

Jak programy i podręczniki w praktyce przedstawiają problem moralny homoseksualizmu widać na przykładzie polecanego przez Episkopat programu "Żyć aby wierzyć i kochać", jednego z trzech do nauki religii w liceach i technikach.

„W zakresie wiedzy – uczeń:

• wskazuje teksty biblijne dotyczące aktów homoseksualnych, • wymienia zagrożenia dla zdrowia związane ze współżyciem homoseksualnym.

W zakresie umiejętności – uczeń:

• charakteryzuje współżycie homoseksualne jako przeciwne naturze, • wyjaśnia różnice między homoseksualnymi skłonnościami a ich realizacją w aspekcie osądu moralnego, • uzasadnia, dlaczego akt homoseksualny jest grzechem.

W zakresie postaw i zachowań – uczeń:

• zachowuje powściągliwość w ocenie skłonności i poszczególnych czynów innych ludzi, ale • wyraża sprzeciw wobec propagowania homoseksualnych wzorców zachowań”.

Komunikat Biura Programowania Katechezy z kwietnia 2016 wymienia cztery podręczniki, które powstały na bazie programu „Żyć aby wierzyć i kochać”. Noszą obiecujące tytuły: „Za progiem nadziei”, „W blasku Bożej prawdy”, „Na drogach wiary” oraz „W bogactwie miłości”.

Postawa posłuszeństwa i niebezpieczna idealizacja rodziny i Kościoła

Cała katecheza o seksualności opiera się na przeciwstawieniu złej "ideologii Gender" i innych zagrożeń współczesnej kultury i wyidealizowanym i przesłodzonym nauczaniu o życiu młodego człowieka w czystości dzięki wsparciu miłości Bożej i Kościoła reprezentowanego przez katechetę.

Od pierwszych klas podstawówki katecheza opisuje pozytywne relacje, jak w idealnej rodzinie, gdzie Pan Bóg jest ojcem („dziecko kocha Pana Boga”, s. 22), „Maryja – Matką Naszą”, „Aniołowie – posłańcami Boga i opiekunami ludzi”, a samo dziecko – „dzieckiem Bożym” (s. 22).

Kluczowe jest wzbudzenie w katechizowanym postawy posłuszeństwa, poczynając od pierwszej komunii: „Zachodzi proces przenoszenia niektórych funkcji rodziny i grupy szkolnej na wspólnotę Kościoła. Dziecko utożsamia księdza, siostrę zakonną czy katechetę z tą wspólnotą.

Jak już pisaliśmy, cała katecheza - od przedszkola do matury - wzywa do posłuszeństwa wobec Boga i Kościoła. Uczeń szkoły średniej „kształtuje w sobie postawę wdzięczności Boga za Kościół” (s. 104). I jeszcze konkretniej: „Kształtuje postawę szacunku dla osób pełniących urzędy i funkcje w Kościele” (s. 105).

Zadaniem Kościoła jest utrzymanie dziecka i młodego człowieka "w czystości".

Katecheza wciąż krąży wokół posłuszeństwa. Nastolatek „jest posłuszny natchnieniom Ducha Świętego” (s. 110). Posłuszeństwo wobec Matki Boskiej przyjmuje szczególną postać: „kształtuje w sobie pobożność Maryjną oraz matczyną relację z Matką Boską” (s. 103). W relacji z Chrystusem” „kształtuje postawę ucznia Jezusa, zasłuchanego w Jego słowa i podążającego za Nim” (s. 103).

To wszystko służy walce z grzechem, przede wszystkim kryjącym się w seksualności.

Takie nauczanie oznacza, że młody człowiek staje bezbronny wobec własnej seksualności. Gdyby do końca przejął się katechezą, pogrążyłby się w poczuciu winy, że jest istotą seksualną i ulega popędom.

Nauczanie o posłuszeństwie czyni go także bezbronnym wobec zagrożenia molestowania seksualnego, w tym zwłaszcza ze strony księży. Tym bardziej, że mogą oni posługiwać się takim właśnie przekazem "miłości i posłuszeństwa", odwołując do opisu Kościoła jako przedstawiciela Boga na ziemi.

O tym zagrożeniu mówi grafika Hanny Szukalskiej z OKO.press: