Leonard Osiadło, prawnik i dziennikarz OKO.press, laureatem „Korony Równości”

Leonard Osiadło, dziennikarz OKO.press, został laureatem „Korony Równości”, jednej z najważniejszych w Polsce nagród za działalność na rzecz społeczności LGBT+, przyznawanej przez Kampanię Przeciw Homofobii, organizację pozarządową istniejącą od 2001 roku.

Osiadło, dziennikarz i prawnik, został nominowany w kategorii Media za „rzetelne dziennikarstwo i widoczność queerowej perspektywy w mediach”. W OKO.press pisze o prawach człowieka, tłumacząc zawiłości prawne na język przystępny dla czytelników i czytelniczek oraz tropi przypadki dyskryminacji i niesprawiedliwości społecznej.

Jak zwracała uwagę Kampania Przeciw Homofobii, tłumacząc jego nominację: „Napisał wiele rzetelnych materiałów o prawach osób LGBT+, relacjach jednopłciowych, tęczowych rodzinach oraz osobach transpłciowych i niebinarnych. Jednym z najbardziej poruszających projektów był cykl „Leo przeciwko Polsce”, w którym relacjonuje traumatyzujący proces swojej prawnej tranzycji – włącznie z nagraniami z badania biegłego sądowego i rozprawy. Jego materiały łączą dziennikarską rzetelność z osobistą perspektywą, wspierając społeczność LGBT+" – pisze KPH na stronie konkursu.

„Chciałbym podziękować redakcji OKO.press, która od tylu już lat, za chwilę to będzie 10 lat, traktuje wszystkie tematy dotyczące różnorodności priorytetowo" – mówił Leonard Osiadło, odbierając nagrodę. „Nigdy nie musiałem walczyć o żaden temat. Niezależnie czy była to historia transpłciowego chłopaka, któremu pielęgniarka odmówiła zrobienia zastrzyku z testosteronu, czy były to osoby z niepełnosprawnościami, które opowiadały, jak ustawa o asystencji zmieni ich życie. Zawsze słyszałem w redakcji jedno zdanie: napisz to koniecznie”.

Leonard Osiadło podzielił się także osobistą historią – kilkanaście dni temu jego narzeczona urodziła ich dziecko. Zostali rodzicami dwa lata później, niż pierwotnie planowali ze względu na przedłużające się postępowanie sądowe w sprawie tranzycji. Dzięki temu, że Leonardowi udało się ostatecznie doprowadzić do zmiany znacznika płci w dokumentach, mógł w urzędzie stanu cywilnego potwierdzić swoje ojcostwo.

„Ile jest osób na tej sali, czy oglądających tę galę, które są rodzicami dzieci, do których formalnie nie mają żadnych praw? Ile jest osób, które dla swoich żon, mężów, osób partnerskich w świetle polskiego prawa są osobami obcymi?” – pytał Leonard Osiadło.

„Panie prezydencie, panie premierze, panie posłanki, senatorki, panowie posłowie z PSL-u, ten kraj stoi na głowie. I kto żyje w Polsce, ten w cyrku się nie śmieje. Czas to zmienić. Polska, Polki i Polacy zasługują na równość małżeńską i na ustawę o uzgodnieniu płci. Teraz!” – zaapelował.

Przeczytaj teksty Leonarda Osiadły:

Reportaże wideo Leonarda Osiadły:

Nominowani i laureatki

Oprócz Osiadły nominację w kategorii Media zdobył jeszcze Wojciech Karpieszuk, dziennikarz „Gazety Wyborczej", oraz Małgorzata Sikora- Tarnowska, redaktorka naczelna nowo utworzonego magazynu „LesBiLans”, wydawanego przez Fundację Lesbikon, której jest współtwórczynią.

Karpieszuk został nominowany za „rzetelne opisywanie Parad Równości, Tęczowych Piątków i wyzwań społeczności LGBT+”, a Sikora-Tarnowska za „konsekwentne promowanie literatury, sztuki i kultury lesbijskiej oraz tworzenie przestrzeni dla queerowych kobiet w Polsce”.

W kategorii „Aktywizm” zwyciężył Kuba Gawron, współautor Atlasu Nienawiści oraz rzeszowskiego Marszu Równości, który nominację zdobył za walkę ze strefami wolnymi od LGBT oraz za wygraną z Ordo Iuris. W tej kategorii nominowani byli także Queerowy Garwolin oraz Stowarzyszenie Tolerado.

Laureatem nagrody w kategorii „Instytucje” został Departament ds. Równego Traktowania – za pracę nad ustawą o związkach partnerskich oraz obronę konwencji stambulskiej. Pozostali nominowani to Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie oraz Alina Szeptycka z Urzędu Miejskiego Wrocławia.

Zwycięzcami w kategorii „Prawo” zostali Paweł Marcisz oraz Marcin Górski za sprawę „Szypuła przeciwko Polsce”, w której ETPCz orzekł, że Polska ma obowiązek uregulować kwestię związków partnerskich. W tej kategorii nominowali byli także: Dorota Pudzianowska oraz Artur Pietryka i Marcin Górski za sprawę „Formela i inni przeciwko Polsce”.

W kategorii „Kultura” laureatką została Paulina Braun, twórczyni Dancingu Międzypokoleniowego. Nominowani byli także J. Szpilka oraz Karol Radziszewski.

W sekcji „Biznes” zwyciężył Ksawery Kondrat, twórca marki Where is Willy, produkującej m.in. protezy penisów. Pozostali nominowani to Lula Pink oraz Otwarte Serca Zaciśnięte Pięści.

Zwyciężczynią w kategorii „Polityka” została Joanna Senyszyn. Pozostałe nominowane to Katarzyna Kotula oraz Magdalena Biejat.

Główna nagroda w kategorii „Internet” przypadła Mariuszowi Kozakowi, Sebastianowi Szarocie i Marioli Kozak, uczestnikom programu „Gogglebox” i twórcom internetowym. Pozostali nominowani to Nat i Jula oraz Vogue Polska.

To kolejne wyróżnienie dziennikarzy OKO.press

Nagroda „Korony Równości” to jedno z najważniejszych wyróżnień, jakie można otrzymać w Polsce za działalność na rzecz społeczności LGBT+. Jak pisze KPH na stronie konkursu „celem plebiscytu jest wyróżnienie osób i grup, które w danym roku w sposób szczególny angażowały się w walkę o równe prawa dla społeczności LGBT+”. OKO.press objęło nagrodę patronatem.

Nagrody przyznawane są w ośmiu kategoriach: aktywizm, instytucje, prawo, polityka, media, internet, kultura i biznes. Lista osób nominowanych znajduje się na stronie konkursu.

OKO.press otrzymało nagrodę w 2020 roku. Redakcja została nagrodzona za to, że „wnikliwie i z oddaniem analizuje wydarzenia dotyczące społeczności LGBT w Polsce”. Nominacja była związana z ingerencją OKO.press w sprawie stref wolnych od ideologii LGBT. W lutym 2020 redakcja wysłała 52 »donosy« do unijnych partnerów polskich gmin i regionów, które przyjęły uchwałę, że są strefą »wolną od ideologii LGBT«".

W 2018 roku nagrodę dostał inny dziennikarz OKO.press, Anton Ambroziak. W głosowaniu internautek i internautów doceniono jego teksty o prawach osób LGBT za to, że „wyróżnia je ponadprzeciętna wnikliwość”.