Nowe czasopisma „naukowe” MEiN. Na liście m.in. pismo wychwalające przedwojenny polski faszyzm
Minister Czarnek znów dopisał do oficjalnej listy nowe czasopisma "naukowe". Tym razem wszedł na nią „Glaukopis”, pismo historyczne skrajnej prawicy. Minister zapowiedział także reformę Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki w duchu „odkrywania prawdy o Polsce”
10 lutego 2021 minister edukacji i nauki Przemysław Czarnek ogłosił uzupełnioną listę czasopism punktowanych. Dopisał do nich ponad tysiąc nowych czasopism, a 264 podwyższono punktację (obszernie pisaliśmy o tym tutaj). W dużej części były to czasopisma związane z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim oraz o wyraźnym profilu religijnym - związane np. z teologią, filozofią katolicką czy prawem kanonicznym. Wielu naukowców oburzyło, że minister dopisał je bez (obowiązkowych zgodnie z prawem) konsultacji z Komisją Ewaluacji Nauki, ustawowym ciałem powołanym jeszcze przez b. ministra Gowina.
Różne naukowe gremia - w tym sama Komisja Ewaluacji Nauki - protestowały.
„W ten sposób nie buduje się prestiżu nauki polskiej, natomiast powoduje jej marginalizację (…) Działanie takie prowadzi do upadku autorytetu nauki i jej unikalnego statusu”
- napisał Komitet Psychologii PAN 15 lutego.
Nie był to jednak koniec. W piątek 19 lutego minister dopisał do listy kolejne 5 czasopism i podwyższając punktację jeszcze 96. Np. „Białostockie Studia Prawnicze” z 20 pkt przeskoczyły na 100 pkt, co odpowiada punktacji z pierwszej ligi światowej. Znów zrobił to nie tylko bez konsultacji z Komisją Ewaluacji Nauki, ale nawet jej nie informując.
Listę można znaleźć na stronie ministerstwa.
Prawica dostaje punkty od ministra
Na liście pojawiło się także - z „wyceną” 40 punktów - czasopismo „Glakopis”, magazyn historyczny nacjonalistycznej prawicy.
W 2008 roku „Glaukopis” (nr 9-10, 2007-2008) opublikował artykuł członka redakcji Sebastiana Bojemskiego, historyka specjalizującego się w dziejach Narodowych Sił Zbrojnych. Opisał w nim z aprobatą morderstwo dokonane w czerwcu 1944 roku w Warszawie na szefie Wydziału Informacji Biura Informacji i Propagandy Armii Krajowej Jerzym Makowieckim (zabito go razem z żoną) oraz na jego współpracowniku Ludwiku Widerszalu. To jedna z najbardziej mrocznych kart polskiego podziemia z okresu okupacji. Obaj byli działaczami Stronnictwa Demokratycznego, czyli niekomunistycznej lewicy.
Bojemski usprawiedliwiał mord, dokonany na pewno przez Polaków, bojówkę skrajnej prawicy. Nazywał zamordowanych „komunistami” (byli żołnierzami AK), a zbrodnię - „prewencyjną likwidacją”. Artykuł wzbudził powszechne oburzenie; ówcześni członkowie redakcji „Glaukopisu”, Jan Żaryn (później senator PiS) i Piotr Gontarczyk (historyk z IPN), tłumaczyli wówczas, że tekstu nie czytali albo się z nim nie zgadzają.
Przeczytaj także:
„Glaukopis” z Franco na okładce
W radzie programowej zasiadają m.in. prof. Jan Marek Chodakiewicz i prof. Jan Żaryn. Redaktorem naczelnym był przez wiele lat dr Wojciech Muszyński (dziś naczelną dr Jolanta Mysiakowska-Muszyńska, jego żona, chociaż Muszyński jest „wydawcą”).
Chodakiewicz to polsko-amerykański naukowiec zajmujący się przede wszystkim stosunkami polsko-żydowskimi. „Antypolska fala w USA wróciła w formie neostalinowskiej. Nadzieja jest w Polakach!”, „Sorosowe wygibasy”, „Jak wyjść z kleszczy postkomunizmu i lewackiego globalizmu?” - tak brzmią przykładowe tytuły jego artykułów z „Najwyższego Czasu”. W 2019 roku na wykładzie o „cywilizacji śmierci” w IPN-owskim „Przystanku Historia” Chodakiewicz dzielił się homofobicznymi fantazjami o wsadzaniu chomika w odbyt.
Jan Żaryn to historyk, b. senator PiS, o którego skrajnych wypowiedziach (np. pogardliwych wobec Ukraińców) OKO.press pisało wielokrotnie.
Muszyński, uczeń Żaryna, także znany jest ze swoich nacjonalistycznych poglądów. Jako student, chodził na Uniwersytet Warszawski w mundurze wzorowanym na stroju przedwojennego ONR. Z pracy w IPN omal nie wyleciał, gdy udostępnił na Facebooku grafikę Narodowego Odrodzenia Polski, która przedstawiała Baracka Obamę na szubienicy. W 2019 roku zyskał rozgłos pisząc na Facebooku, że członków partii Razem należałoby zrzucać z helikopterów do oceanu - tak, jak dyktatura Pinocheta w Chile robiła z przeciwnikami politycznymi.
Przestrzeń dla skrajnej prawicy
„Na jego łamach analizuje się myśl Romana Dmowskiego i politykę Hiszpanii generała Franco, promuje pamięć o Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ. »Glaukopis« nie jest normalnym pismem historycznym, a przestrzenią dla skrajnej prawicy, w której mogą wybielać zbrodnie nacjonalistów z przeszłości”
- pisaliśmy w 2019 roku, kiedy, powołując się właśnie na „Glaukopis”, IPN kwestionował wyniki własnego śledztwa w sprawie zbrodni popełnionych przez Romualda Rajsa „Burego” na Białorusinach w 1946 roku.
Jak pisał w OKO.press w 2019 roku badacz skrajnej prawicy, dr Przemysław Witkowski, znajdziemy w „Glaukopisie”:
- pochwały przedwojennego polskiego faszyzmu;
- obronę kolaborującej z hitlerowcami Brygady Świętokrzyskiej NSZ;
- okładki z gen. Franco;
- pozytywne teksty o organizatorze pogromu w Myślenicach w 1936 roku, Adamie Doboszyńskim;
- obrażanie pamięci polskich uczestników Brygad Międzynarodowych w Hiszpanii;
- „grozę masonerii” i „judeosceptycyzm”.
Za badania nad Zagładą - mało punktów
Kolejni ministrowie podnosili punktację także czasopismu „Pamięć i Sprawiedliwość”, wydawanemu przez IPN. We wrześniu 2019 roku Gowin przyznał mu 70 punktów - suwerenną decyzją ministra (Gowin też dopisywał do listy czasopism i zmieniał punktację, chociaż na nieporównanie mniejszą skalę). Czarnek podniósł punktację do 100 punktów - dając mu tyle samo, ile otrzymują czołowe międzynarodowe pisma historyczne.
Tymczasem renomowane i cenione za granicą pismo „Zagłada Żydów”, wydawane przez znienawidzone przez rządzących Centrum Badań nad Zagładą Żydów, cały czas ma tylko 20 punktów.
Humanistyka ma być narodowa
19 lutego, w Dzień Nauki Polskiej (ustanowiony w 2020 roku, w rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika) minister zapowiedział także zmiany w Narodowym Programie Rozwoju Humanistyki. To powołany jeszcze za rządów PO-PSL program grantowy, kontrolowany przez ministerstwo, który ma wspierać m.in. badania nad dziedzictwem narodowym, edycje krytyczne źródeł czy ważnych dzieł literackich, a także przekłady najwybitniejszych dzieł polskiej humanistyki na angielski.
Teraz program ma zyskać wyraźny polityczny kierunek.
„Narodowy Program Rozwoju Humanistyki będzie reformowany. Nam brakuje poważnych projektów historycznych, które odkrywałyby prawdę o Polsce, o Polakach, o tym, ilu Polaków i za jaką cenę uratowało Żydów w czasie II wojny światowej, że najwięcej Polaków jest wśród Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata, o tym jaki miał wpływ Kościół katolicki w okresie 123 lat zaborów na utrzymanie polskości, o tym, jak to się stało, że po '89 roku Polska najwolniej wychodziła z komunizmu i stała się krajem postkomunistycznym na wiele lat, co było ze szkodą dla naszego państwa”
Wspomniał także o „antypolskich paszkwilach”, które „z nauką nie mają nic wspólnego” - nie wymienił jednak, nad czym OKO.press ubolewa, żadnego tytułu. Kierunek zmian wytyczony nauce polskiej przez ministra jest jednak jasny: ma być swojska, katolicka, narodowa. Im bardziej, tym lepiej.
Dziennikarz OKO.press, historyk i socjolog, profesor Uniwersytetu SWPS w Warszawie.
Dziennikarz OKO.press, historyk i socjolog, profesor Uniwersytetu SWPS w Warszawie.