Osłabianie ochrony wilka w Polsce już trwa. GDOŚ pochopnie wydaje decyzje o odstrzale

Dyskusja o odstrzale wilków przybrała w ostatnich miesiącach na sile.

Ożywienie zwolenników osłabienia ochrony gatunkowej wilka można przypisać w dużej mierze decyzjom podjętym na unijnym forum. Komisja Europejska chciała, aby ten drapieżnik figurujący w dyrektywie siedliskowej został przeniesiony z załącznika IV — znajdują się w nim gatunki ściśle chronione, do załącznika V — obejmuje gatunki chronione.

W 2025 roku KE doprowadziła ten proces do końca, co było możliwe również dzięki zmianie stanowiska Polski.

W 2024 roku polskie władze zgodziły się na obniżenie tego statusu, chociaż wcześniej się temu sprzeciwiały. Już wtedy osoby zajmujące się badaniami wilków w Polsce, jak i organizacje przyrodnicze alarmowały, że w ten sposób toruje się drogę do niebezpiecznych zmian na poziomie krajowym.

W 2024 roku polskie władze zgodziły się na obniżenie tego statusu, chociaż wcześniej się temu sprzeciwiały. Już wtedy osoby zajmujące się badaniami wilków w Polsce, jak i organizacje przyrodnicze alarmowały, że w ten sposób toruje się drogę do niebezpiecznych zmian na poziomie krajowym.

Bardzo wątpliwe przesłanki

W Polsce wilk jest wciąż gatunkiem ściśle chronionym, a obecne kierownictwo resortu klimatu i środowiska podkreślało, że nie pozwoli na obniżenie jego rangi. Istnieje jednak możliwość uzyskania odstępstwa w tym zakresie, i Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska może wydać zgodę na odstrzał w wyjątkowych sytuacjach, które zdaniem GDOŚ będą wymagały tego rodzaju postępowania.

Z tego narzędzia korzysta się co roku. Mechanizm eliminacji osobników gatunku ściśle chronionego nie budziłby pewnie wątpliwości, gdyby opierał się na dokładnym przebadaniu sprawy. W przeszłości dochodziło już do bardzo dyskusyjnych działań podejmowanych przez kierownictwo GDOŚ.