"14-letniego Kacpra zabiła homofobia". List 64 organizacji do młodych osób LGBT: "Wszystko z Wami jest OK. Nie jesteście sami!"

"Jesteśmy dogłębnie poruszeni tragiczną śmiercią 14-letniego Kacpra z Gorczyna. Składamy najszczersze kondolencje jego mamie i najbliższym. Odejście Kacpra odbieramy jako dotkliwą i bardzo bolesną stratę" - napisali w poruszającym liście przedstawiciele 60 organizacji społecznych. - "Jako organizacje działające na rzecz praw człowieka nie spoczniemy, póki homofobiczna przemoc wobec dzieci i nastolatków w szkołach w Polsce się nie skończy".

Kacper odebrał sobie życie na początku września. Nie wszystkie okoliczności jego tragicznej decyzji są znane. Trwa dochodzenie, z relacji najbliższych wynika, że był szykanowany ze względu na domniemaną, lub faktyczną, orientację seksualną.

W sobotę 23 września 2017 pod gmachem Ministerstwa Edukacji Narodowej odbyła się akcja "Zapał znicz dla Kacpra" . Przyszło sporo osób, by uczcić pamięć młodego człowieka i by zademonstrować, że osoby LGBT nie są same. Że mogą liczyć na pomoc i ochronę przed homofobiczną przemocą. Miejsce wybrano nieprzypadkowo, bo MEN pod rządami PiS odwraca się plecami do osób LGBT.

Do listu 64 organizacji jest dołączony wykaz miejsc, w których młode osoby LGBT mogą uzyskać wszelka pomoc. Zobacz na końcu tekstu.

"Kacpra zabiła homofobia. Z powodu nienawiści wobec osób homoseksualnych doświadczał szykan, wyzwisk, gróźb i przemocy ze strony swoich rówieśników. Został zaszczuty lub, mówiąc językiem młodszej części z nas, „dojechany”, „sprowadzony do parteru”, „zgaszony”, „zniszczony”, „nie dano mu szansy”.

Śmierć Kacpra rozdziera nasze serca, ale czujemy też żywy gniew.

O przemocy, której doświadczał Kacper, wiedzieli nauczyciele i wiedziała dyrekcja. Dramatyczna sytuacja, w której znalazł się chłopiec, nie była jedynie pochodną prześladowań ze strony rówieśników. To także wynik wielu zaniedbań ze strony dorosłych. Kacper był nie tylko prześladowany, ale przede wszystkim pozostawiony sam sobie. Zabiła go homofobia i obojętność. Nauczyciele i dyrekcja, którzy mieli prawny i moralny obowiązek zapewnić swojemu wychowankowi bezpieczeństwo, nie zrobili wystarczająco wiele, aby powstrzymać tragedię.

Brak reakcji na przemoc to przyzwolenie na nią. Brak zdecydowanego sprzeciwu wobec nienawiści to udział w jej rozprzestrzenianiu. Brak wyraźnej niezgody na krzywdę słabszych to aprobata dla niesprawiedliwości.

Jesteśmy społeczeństwem niezawinionych i niepotrzebnych śmierci, na które decydują się kilkunastoletnie dzieci. Dwa lata temu samobójstwo popełnił Dominik z Bieżunia, w chwili śmierci rówieśnik Kacpra. Okoliczności śmierci Dominika były podobne: homofobia i bezczynność szkoły.

Ile jeszcze musimy czekać? Ile nastolatków musi odebrać sobie życie, byśmy powiedzieli „dość”?

Dyskryminacja i przemoc, której doświadczają dzieci i młodzież w szkołach jest w Polsce problemem powszechnym. Powodem nękania jest m.in. płeć, wygląd, ubiór, tożsamość lub orientacja seksualna. O tym, że dla wielu uczniów i uczennic homoseksualnych, szkoła to katownie wiadomo od lat. Dla części nastolatków i nastolatek obowiązek szkolny oznacza przymus doświadczania regularnego gnębienia, poniżania i bicia. Ich życie jest realnie i codziennie zagrożone.

Polska klasa polityczna, w tym zarządzający oświatą ze wszystkich dotychczasowych partii rządzących, nie zrobili nic, aby chronić uczniów i uczennice przed przemocą, której przyczyną są nienawiść i uprzedzenia. Co więcej, część polityków aktywnie bierze udział w napędzaniu homofobicznej nagonki, podsycając niechęć i nienawiść wobec osób homoseksualnych. Ile będziemy czekać, aż śmierć niewinnego dziecka poruszy wasze serca i sumienia? Gdzie teraz jesteście?

Poniższe słowa kierujemy do wszystkich nastolatków.

Jeśli jesteś młodych gejem, lesbijką, osobą biseksualną lub transpłciową, jeśli nie jesteś jeszcze pewien_pewna swojej orientacji seksualnej, pamiętaj, że wszystko z Tobą jest OK. Musisz też wiedzieć, że zawsze, w każdej sytuacji, masz prawo do bezpieczeństwa, szacunku i ochrony przed przemocą. Nikt nie ma prawa Cię krzywdzić ze względu na Twoją orientację seksualną czy tożsamość płciową.

Zadzwoń na telefon zaufania Lambdy Warszawa, Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, Niebieskiej Linii.

Jako organizacje działające na rzecz praw człowieka nie spoczniemy, póki homofobiczna przemoc wobec dzieci i nastolatków w szkołach w Polsce się nie skończy.

Kacper, Dominik, zawsze będziemy o Was pamiętać.

1. AKCEPTACJA Stowarzyszenie Rodzin i Przyjaciół Osób Homoseksualnych, Biseksualnych i Transpłciowych
2. Akcja Demokracja
3. Centrum Żydowskie w Oświęcimiu
4. Codziennik Feministyczny
5. Fundacja “Phan Bde”
6. fundacja Autonomia
7. Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
8. Fundacja Feminoteka
9. Fundacja na Rzecz Różnorodności Polistrefa
10. Fundacja Ocalenie
11. Fundacja Pozytywnych Zmian
12. Fundacja Pro Diversity
13. Fundacja Przestrzeń Kobiet
14. Fundacja Punkt Widzenia
15. Fundacja Replika
16. Fundacja RÓWNOŚĆ.INFO
17. Fundacja Równość.org.pl
18. Fundacja Wolontariat Równości
19. Grupa Edukatorów Seksualnych Ponton
20. HejtStop
21. Helsińska Fundacja Praw Człowieka
22. Hollaback! Polska
23. Kampania Przeciw Homofobii
24. Kampania Rady Europy “Bez nienawiści”
25. Komitet Obrony Demokracji
26. Krakowski Klub Sportowy “Krakersy”
27. KS Chrząszczyki
28. Kultura Równości
29. Kwartalnik “G’rls ROOM”
30. Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego
31. Porozumienie Kobiet 8 Marca
32. Pracownia Inspiracji Społecznych
33. Queer Solidarnie
34. Queer UW
35. Społeczny Monitor Edukacji
36. Spółdzielnia Socjalna WOLA
37. SPUNK Fundacja Nowoczesnej Edukacji
38. Stowarzyszenie “NIGDY WIĘCEJ”
39. Stowarzyszenie “Pracownia Różnorodności”
40. Stowarzyszenie (S)Prawa Kobiet
41. Stowarzyszenie Amnesty International
42. Stowarzyszenie Fabryka Równości
43. Stowarzyszenie Grupa Stonewall
44. Stowarzyszenie Homo Faber
45. Stowarzyszenie im. S. Brzozowskiego / Krytyka Polityczna
46. Stowarzyszenie Inicjatyw Kobiecych
47. Stowarzyszenie INTERKULTURALNI PL
48. Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
49. Stowarzyszenie Kofe(m)ina
50. Stowarzyszenie Lambda Warszawa
51. Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza
52. Stowarzyszenie na rzecz Osób LGBT TOLERADO
53. Stowarzyszenie Praktyków Kultury
54. Stowarzyszenie Pro HUMANUM
55. Stowarzyszenie Program STACJA
56. Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita
57. Stowarzyszenie Queerowy Maj
58. Stowarzyszenie Strefa Wenus z Milo
59. Stowarzyszenie Tęczówka
60. Stowarzyszenie W stronę dziewcząt
61. Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
62. Trans-Fuzja. Fundacja na rzecz osób transpłciowych
63. Wiara i Tęcza
64. Związek Nauczycielstwa Polskiego

Organizacje i grupy nieformalne, które chcą się podpisać pod oświadczeniem, mogą to zrobić TUTAJ

Gdzie szukać pomocy?

• Telefon zaufania Lambdy Warszawa (czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 18:00–21:00) tel. 22 628 52 22
• Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, bezpłatna i anonimowa pomoc (codziennie w godzinach 12.00-22.00) tel. 116 111
• Telefon zaufania “Niebieska Linia” dla osób doświadczających przemocy (darmowy i całodobowy) tel. 800 12 00 02
• Pomoc psychologiczna i prawna Kampanii Przeciw Homofobii, mail: [email protected]
• Pomoc psychologiczna Fundacji Trans-Fuzja: http://transfuzja.org/pl/artykuly/pomoc_psychologiczna, [email protected]
• Pomoc psychologiczna Stowarzyszenia Tęczówka w Katowicach i Bielsku-Białej: http://www.teczowka.org.pl/pomoc-psychologiczna, [email protected], tel. 796 407 789
• Spotkania grupy wsparcia Fabryki Równości (Łódź) dla osób LGBT+ – każda czwarta środa miesiąca godz.17.00-20.00 [email protected]
• Polecamy również pakiet materiałów edukacyjnych o tematyce LGBT+ dla młodzieży przygotowany przez Miłość Nie Wyklucza: http://mnw.org.pl/orientujsie