Ardanowski na imprezie z "królem norek", lobbystą futrzarskim i celebrytką skazaną za handel ludźmi

"Ci, którzy nie mają empatii względem zwierząt, ci którzy są łajdakami męczącymi zwierzęta, zostaną usunięci z rynku. Zostaną ci, którzy spełniają wymagania związane z zapewnieniem zwierzętom warunków, jakie tym zwierzętom są potrzebne" - zapewniał 3 sierpnia 2018 nowy minister rolnictwa Jan Krzysztof Ardanowski podczas spotkania z rolnikami na Podkarpaciu.

Takie ostrzeżenia wobec hodowców norek, którzy trzymają zwierzęta w niehumanitarnych warunkach, minister wysyła od momentu gdy zapowiedział wycofanie się z najbardziej rewolucyjnych zapisów w projekcie nowelizacji w ustawie o ochronie zwierząt (zakazu hodowli zwierząt na futra i uboju rytualnego. By osłabić oburzenie obrońców dobrostanu zwierząt głosi potrzebę walki z "patologiami" branży futrzarskiej.

"Ludzie drapieżnego biznesu"

Dwa tygodnie później - 17 sierpnia - minister rolnictwa spotkał się na fermie norek Jana Drabiny w Noskowie (woj. wielkopolskie) z laureatami konkursu rolniczego Agroliga. Co roku nagradzani są na nim najprężniejsi rolnicy i przedstawiciele firm agrobiznesowych. "Dobrze, że doceniamy tę grupę rolników, którzy swoją pracą pokazali, że są ludźmi sukcesu" - mówił w wywiadzie dla lokalnego portalu Ardanowski.

Wśród "ludzi sukcesu" obecnych na wydarzeniu znalazł się też Rajmund Gąsiorek, prezes Polskiego Związku Hodowców i Producentów Zwierząt Futerkowych, działacz i radny PO, właściciel ferm w sąsiedniej gminie Czerniejewo.

Nazywany "królem norek" zasłynął wytoczeniem procesu aktywistom prozwierzęcym, którzy w 2013 roku ujawnili warunki panujące na jego fermach. Miało się na nich znajdować nawet 200 tys. stłoczonych w za małych klatkach i okaleczonych zwierząt. „(...) posiadają rozległe obrażenia głowy i szyi, a także płaty wyskubanego futra i zdartej skóry na tułowiu. U niektórych rany są zasklepione ropą i strupami, w większości jednak są otwarte, nabiegłe krwią i widoczna jest tkanka mięśniowa” - pisali aktywiści w raporcie "Drapieżny biznes".

Do sieci trafiło też drastycznie

" rel="noopener nofollow" target="_blank">nagranie, na którym widać, w jakim stanie były zwierzęta na fermie Gąsiorka.

Gąsiorek proces o zniesławienie przegrał z kretesem. Sąd rejonowy w Gnieźnie w styczniu 2018 roku uznał, że aktywiści, publikując te drastyczne materiały, nie złamali prawa, a działali w obronie ważnego interesu społecznego.

"Żeby było jasne, Rajmund Gąsiorek nie jest dla mnie autorytetem. Znam go i wiem, że bardzo wielu ludzi w okolicy, gdzie znajduje się jego ferma, jest do niego negatywnie nastawionych" - mówił w wywiadzie dla "Gazety Polskiej" minister Ardanowski.

Mimo negatywnego stosunku do hodowcy i słów o "łajdakach męczących zwierzęta" Ardanowski w Nosówce stanął z Rajmundem Gąsiorkiem do wspólnych zdjęć (więcej zobacz tutaj).

Lokalny portal wydarzenie opisał jako "imprezę, która miała bardzo luźny charakter". Jednak w tle są ogromne interesy. Jak dowiedziało się OKO.press, Rajmund Gąsiorek planuje w okolicy kolejną inwestycję.

Oprócz już stojących dwóch ferm norek chce wybudować jeszcze ogromne fermy drobiu rzeźnego. Przeciwko inwestycji protestują mieszkańcy wsi Kawęczyn. Koalicja rządząca powiatem w sprawie fermy jest podzielona. Jednak Gąsiorek aktywnie lobbuje w regionie za swoją inwestycją.

Innym "człowiekiem sukcesu", którego minister spotkał w Noskowie był lobbysta futrzarski, poseł PO - Zbigniew Ajchler. Jego powiązania z branżą futrzarską opisaliśmy dokładnie tu:

Niefortunna celebrytka

Kontrowersje wzbudziła też celebrytka zaproszona na wydarzenie z udziałem ministra. Dagmara Kazimierska (na zdjęciu niżej) - znana z serialu dokumentalnego stacji TTV "Królowe Życia" - była właścicielką agencji towarzyskiej. Została skazana prawomocnym wyrokiem sądu za:

• działanie w zorganizowanej grupie przestępczej;
• stręczycielstwo;
• sutenerstwo;
• zmuszanie kobiet do prostytucji.

Obrońca hodowców

Związki Jana Ardanowskiego z branżą futrzarską nie są tajemnicą. W 2016 roku tygodnik „Newsweek” ujawnił, że Ardanowski – obok innych polityków PiS, w tym poprzedniego ministra rolnictwa Krzysztofa Jurgiela – jest ekspertem Fundacji Wsparcia Rolnika Polska Ziemia. Jej szefem jest Szczepan Wójcik, hodowca norek i lobbysta pro-futrzarski.

„Hodowla zwierząt, z których pozyskuje się futra, mieści się w rolnictwie i nie różni się niczym od wykorzystania ich w celach kulinarnych” – bronił ferm w rozmowie z Wirtualną Polską w październiku 2017.

Przed progresywnym projektem nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt straszył. „Następnym postulatem będzie zakaz chowu klatkowego drobiu” - mówił 8 grudnia 2017 do zebranych pod Sejmem rolników, hodowców oraz przedsiębiorców mięsnych i rybnych, którzy protestowali przeciwko zakazowi chowu i hodowli zwierząt futerkowych oraz znaczącemu ograniczeniu uboju rytualnego.

Szczególnie, że minister chce wprowadzić dodatkową kontrolę ferm poprzez wydawanie specjalnych certyfikatów. Certyfikat Welfur w Polsce wydaje nie kto inny jak Polski Związek Hodowców i Producentów Zwierząt Futerkowych, którego prezesem jest Rajmund Gąsiorek.

Ustawa w sejmowej zamrażarce

Jeszcze w listopadzie 2017 roku prezes PiS Jarosław Kaczyński w specjalnym nagraniu Stowarzyszenia "Vivy!" mówił, że zakaz hodowli zwierząt futerkowych w Polsce to kwestia miłości i litości w stosunku do zwierząt.

Jednak nieoficjalne źródła mówią, że prezes PiS wycofał się z deklaracji w obawie przed utratą głosów rolników w jesiennych wyborach samorządowych. Choć projekt nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt do dziś leży w sejmowej zamrażarce jeszcze niezmieniony, minister Ardanowski, od początku sprawowania urzędu zapewnia, że PiS wycofa się przynajmniej z dwóch najbardziej rewolucyjnych zapisów: zakazu hodowli zwierząt na futra i zakaz uboju rytualnego. Mówi się, że wykreślony może być też zakaz używania zwierząt w cyrkach.

Hodowcy nie toną

Od 2011 roku, kiedy organizacje prozwierzęce zgłosiły po raz pierwszy projekt ustawy zakazujący hodowli zwierząt na futra, przemysł futrzarski rozgrywa parlamentarzystów używając argumentów ekonomicznych (korzyści dla gospodarki), pracowniczych (liczba zatrudnionych w przemyśle) oraz patriotycznych (wspieramy polski interes).

W liczbach:

• przemysł futrzarski rocznie przynosi dochody w wysokości ok. 1,5 mld zł;
• w 2015 roku w kraju zarejestrowane były 724 fermy mięsożernych zwierząt futerkowych;
• w 2016 inspekcji poddano 292 fermy roślinożernych zwierząt futerkowych;
• „futrzarze” twierdzą, że w przemyśle zatrudnionych jest ok. 50 tys. osób, a „wraz z członkami rodziny stanowi to źródło utrzymania dla 250 tys. osób” – żadne statystyki tego nie potwierdzają. Statystyki europejskiej organizacji Fur Europe mówią o 60 tys. zatrudnionych w branży w całej Europie.

Z raportu „Stowarzyszenia Viva!” wynika, że co roku w Polsce zabija się ok. 8 mln zwierząt na futra. Najwięcej norek – na 724 farmach ginie rocznie ok. 7.8 mln tych zwierząt. Bezdyskusyjnie wysokie zyski przemysł ten uzyskuje kosztem zwierząt.

" rel="noopener nofollow" target="_blank">Śledztwa „Otwartych Klatek” i „Stowarzyszenia Viva!” ujawniły, że zwierzęta:

• trzymane są w ciasnych klatkach, np. klatka dla lisa ma 0,54 m2 – to tak, jakby człowiek całe życie żył w pomieszczeniu wielkości trumny);
• nie mają dostępu do wybiegu;
• często nie mają nawet dostępu do wody;
• a pod ich klatkami piętrzą się odchody.

Z raportu Najwyższej Izby Kontroli z 2015 roku wynika, że:

• prawie 90 proc. hodowli nie przestrzega wymagań ochrony środowiska, m.in. nie ma skutecznych oczyszczalni i szkodliwe substancje płyną ze ściekami do kanalizacji;
• połowa hodowli mieści się w nielegalnie postawionych lub użytkowanych budynkach;
• co trzecia hodowla prowadzona jest niezgodnie z przepisami weterynaryjnymi.

Jednak przez lata prawo wspierało właśnie hodowców, a nie dobrostan zwierząt. W 2004 roku uchwalono prawo, które klasyfikuje fermy jako te, które znacząco wpływają na środowisko dopiero od 84 tys. zwierząt w hodowli. A i tak te bardzo łagodne normy hodowcy obchodzili, rejestrując pod jednym adresem kilka gospodarstw.

Na mapie poniżej sytuacja hodowli zwierząt futerkowych w różnych państwach. Kolor jasnoniebieski - zakaz handlu futrami, ciemnogranatowy - zakaz hodowli (w niektórych państwach tylko pewnych gatunków zwierząt), czarny - wyeliminowanie hodowli z powodu zaostrzenia przepisów, zielony - debata w parlamencie.