„Brak znamion wybitności”. Manowska z SN nie będzie profesorem, znamy uzasadnienie

Małgorzata Manowska – na zdjęciu u góry – może się jeszcze od decyzji Rady odwołać, ma trzy miesiące od doręczenia pisma na złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Może też w terminie 30 dni za pośrednictwem Rady wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Artur Woźniak, kierownik działu prawnego i rozwoju kadr naukowych w RDN, przekazuje, że takie pisma jeszcze nie wpłynęły.

Na oba ruchy neosędzia ma jednak jeszcze czas. I jest dość prawdopodobne, że będzie walczyć do końca o awans naukowy. Czy pełniąca funkcję I Prezesa SN zgadza się z decyzją RDN, czy też będzie ją kwestionować? – zapytaliśmy rzecznika prasowego SN neosędziego Aleksandra Stępkowskiego (w rządzie PiS Beaty Szydło wiceszefa MSZ, założyciela Instytutu na rzecz Kultury Prawnej „Ordo Iuris”). „Pani prezes w oczywisty sposób się nie zgadza z tą decyzją, jednak jest to jedyna moja pewna wiedza w tym zakresie” – odpowiada rzecznik SN.

Rada wydaje decyzję w sprawie tytułu profesorskiego, ale na jej wniosek nadaje go prezydent. Dopóki głową państwa jest Andrzej Duda, zaprzyjaźniona z nim Manowska mogła być pewna awansu. Czas ucieka, a w sierpniu Dudę zastąpi na stanowisku kto inny.

Sprawa profesury Manowskiej może się skomplikować, jeśli wygra ktoś z obozu demokratycznego, bo powszechne jest w nim przekonanie, że Manowska wzięła udział w niszczeniu państwa prawa i odpowiada za upadek autorytetu SN: ingeruje w postępowania, otwarcie broni interesów neosędziów, a jej decyzje zmierzają do przejęcia przez nich całkowitej kontroli nad najważniejszym sądem w kraju.

Formalnie te okoliczności nie są brane pod uwagę przy awansie naukowym. Prezydent nie ma też prawa odmówić nominacji profesorskiej osobie, która dostanie pozytywną decyzję RDN. Ale Andrzej Duda wyłamał się z tej zasady i to nawet mimo przegranej przed NSA w jednej z głównych spraw związanych ze wstrzymaniem profesury dla Michała Bilewicza.