Kościelna okupacja Polski. Dlaczego odejście od religii ma być zaprzeczeniem polskiej tożsamości?
„Chcemy, by nasza książka była lustrem, w którym powinno się przejrzeć polskie społeczeństwo, a zwłaszcza »nasi okupanci«, jak nazwał katolicki kler w okresie międzywojennym Tadeusz Boy-Żeleński” – pisze prof. Stanisław Obirek
Publikujemy fragment nowej książki Stanisława Obirka i Artura Nowaka „Gehenna. Kościelna okupacja Polski”, która właśnie weszła do księgarń. Jak pisze wydawca, autorzy analizują:
- Ile wspólnego z rzeczywistością mają tezy liderów Kościoła, że odejście od religii to odejście od polskiej tradycji, zaprzeczenie własnej tożsamości, uleganie obcym wpływom?
- Jak głębokie jest przekonanie, że ciągłe cierpienie i ślepe podążanie za naukami Kościoła katolickiego są zgodne z naszym duchem narodowym?
- Dlaczego prawa człowieka wciąż definiuje dla nas Kościół?
- Gdzie leży źródło podziału widocznego dziś w naszym społeczeństwie jak nigdy wcześniej?
- Gdzie leży źródło podziału widocznego dziś w naszym społeczeństwie jak nigdy wcześniej?
Specjalnie dla czytelników i czytelniczek dla OKO.press prof. Obirek napisał wstęp, w którym tłumaczy dlaczego powstała ta książka.
Dwa katolicyzmy
Kontynuujemy nasze odkłamywanie hegemonicznej narracji narzuconej przez polski katolicyzm, które rozpoczęliśmy w poprzednich dwóch tomach. W „Gomorze”, gdzie pisaliśmy o pieniądzach, władzy i strachu w tej instytucji, a w „Babilonie” odsłoniliśmy kryminalne wątki historii Kościoła.
Teolog, historyk, antropolog kultury, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, były jezuita, wyświęcony w 1983 roku. Opuścił stan duchowny w 2005 roku, wcześniej wielokrotnie dyscyplinowany i uciszany za krytyczne wypowiedzi o Kościele, Watykanie. Interesuje się miejscem religii we współczesnej kulturze, dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holocaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych.
Teolog, historyk, antropolog kultury, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, były jezuita, wyświęcony w 1983 roku. Opuścił stan duchowny w 2005 roku, wcześniej wielokrotnie dyscyplinowany i uciszany za krytyczne wypowiedzi o Kościele, Watykanie. Interesuje się miejscem religii we współczesnej kulturze, dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holocaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych.
Adwokat, publicysta i pisarz. Współautor książki „Żeby nie było zgorszenia. Ofiary mają głos” o ofiarach księży pedofilów, autor „Kroniki opętanej” – historii egzorcyzmowanej nastolatki oraz „Dzieci, które gorszą”, w której oddaje głos dzieciom i partnerkom kapłanów. W swojej praktyce adwokackiej wielokrotnie reprezentował pokrzywdzonych w sprawach, dotyczących pedofilii.
Adwokat, publicysta i pisarz. Współautor książki „Żeby nie było zgorszenia. Ofiary mają głos” o ofiarach księży pedofilów, autor „Kroniki opętanej” – historii egzorcyzmowanej nastolatki oraz „Dzieci, które gorszą”, w której oddaje głos dzieciom i partnerkom kapłanów. W swojej praktyce adwokackiej wielokrotnie reprezentował pokrzywdzonych w sprawach, dotyczących pedofilii.
Komentarze