„Nauka religji jest obowiązkową” – stanowił Konkordat z Watykanem z 1925 roku. Konkordat z 1993 roku ujmował to delikatniej „zgodnie z wolą zainteresowanych” i do tej pory uznawano, że „niezainteresowani” nie muszą. Prawica z udziałem PSL i Hołowni chce nas cofnąć o 100 lat
Kolejne zamieszanie wokół religii w szkole utrudnia dostrzeżenie tego, co najważniejsze. Tymczasem nowelizacja ustawy oświatowej proponowana przez Ordo Iuris dla Stowarzyszenia Katechetów Świeckich, które zbierało pod nią podpisy, stanowi, że nauka religii (na wymianę z etyką), miałaby być w Polsce obowiązkowa.
Za dalszymi pracami nad projektem zagłosowali w piątek 26 września wszyscy obecni posłowie PiS, Konfederacji oraz PSL, a także 8 z 28 posłów Polski 2050-TD, w tym marszałek Sejmu Szymon Hołownia (dalej ich argumenty).
Nowelizacja naruszałaby zasadę dobrowolności opisaną w Konkordacie z 1993 roku (ratyfikowanym w 1998 roku) i cofnęła nas o równo 100 lat do Konkordatu z 1925 roku.
Ustalenia Konkordatu z 1925 są niemal identyczne jak obowiązujące dzisiaj zapisy art. 12 Konkordatu z 1993 roku. Ale jest jedna zasadnicza różnica, bo obecnie „szkoły publiczne podstawowe i ponadpodstawowe oraz przedszkola [...] organizują naukę religii zgodnie z wolą zainteresowanych”.
Ustawa oświatowa z 1991 roku ujmuje to inaczej: „szkoły podstawowe organizują naukę religii na życzenie rodziców, szkoły ponadpodstawowe – na życzenie bądź rodziców, bądź samych [pełnoletnich] uczniów. ”Wola„ została tu opisana jako ”życzenie", ale tak czy inaczej, było i jest oczywiste, że przedmiot jest nieobowiązkowy, można z religii zrezygnować.
Konkordat z 1993 roku podpisał prezydent Lech Wałęsa (premierką była Hanna Suchocka). Ratyfikował go w 1998 roku Sejm zdominowany przez AWS, przy sprzeciwie SLD.
Edukacja
Kościół
Władza
Szymon Hołownia
Władysław Kosiniak - Kamysz
Barbara Nowacka
lekcje religii
Nauczanie religii
religia katolicka
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Komentarze