„Sytuacja sprzed dwóch dni. Jestem na chemioterapii w szpitalu. Syn spada z roweru, a Marta nie może jechać z nim na SOR. W świetle prawa jest dla naszego syna obcą osobą” – mówi Anna Strzałkowska, która wychowuje syna wspólnie z żoną. Do premiera: „Donaldzie, obiecałeś!”
Anton Ambroziak, OKO.press: Rozmawialiśmy po wywiadzie z Katarzyną Kotulą. Na zapowiedź okrojenia projektu ustawy o związkach partnerskich w emocjach powiedziałaś mi, że bardzo chorujesz, a twoja żona nie ma prawa do waszego dziecka. Zaprosiłem cię, żebyś o tym opowiedziała publicznie, dlaczego się zgodziłaś?
Anna Strzałkowska*: Jestem głęboko poruszona tym, co dzieje się w sprawie ustawy o związkach partnerskich. Po prawie dwóch latach współpracy z Katarzyną Kotulą słyszymy, że rząd cofa się do projektu Joanny Sosnowskiej z 2002 roku. To wtedy pierwszy raz słyszeliśmy o ustawie o partnerstwie, statusie osoby bliskiej.
Donald Tusk już zapowiada, że nie wszyscy będą zadowoleni. To, co wypadnie, to mała piecza, czyli zabezpieczenie naszych dzieci. Nie będzie też uroczystej ceremonii w urzędzie stanu cywilnego, tylko umowa zawarta u notariusza – kwit, który mogę podpisać nawet z sąsiadem. Wyraźnie widać, że odbiera nam nawet kwestie godnościowe.
To jest ustawa dla PSL-u, nie dla nas.
To jest ustawa dla PSL-u, nie dla nas.
Od 20 lat działam aktywnie na rzecz praw człowieka, praw osób LGBT+, równości. A teraz słyszę, że właśnie przyklepali jakieś prawo nad naszymi głowami. I to jest dla mnie smutne, że robią to rękami lewicy. Byłam ich wyborczynią, a teraz wygląda na to, że nie mam już żadnej reprezentacji w Sejmie.
Jest mi niezmiernie przykro, że po całym moim dotychczasowym życiu, a mam 48 lat, każą mi się cieszyć, że dostanę cokolwiek, jakiś kadłubek ustawy, na którą tyle czasu czekałam. To jest upokarzające, a w sytuacji mojej choroby niebezpieczne.
LGBT+
Polityka społeczna
Katarzyna Kotula
Donald Tusk
Rząd Donalda Tuska (drugi)
równość małżeńska
związki partnerskie
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.
Komentarze