Optymizm Morawieckiego nie zna granic ni kordonów. Nawet piłkarze przestaną wyjeżdżać. Jak tak dalej pójdzie, odzyskamy Lewandowskiego
Morawiecki wygłosił hurraoptymistyczne przemówienie. Obiecał wszystko wszystkim. Polska ma być podmiotem i liderem światowej rewolucji technologicznej. Wszystkie problemy zostaną rozwiązane. Reforma zdrowia, wyższe dopłaty do rolnictwa, rodzić po ludzku, kolej próżniowa... Premiera poniosło nie raz. Na przykład w sprawie piłkarzy
Bajeczka o piłkarzach, którzy przestaną wyjeżdżać za granicę, doskonale wyraża nastrój tego przemówienia, w którym wszystko jest możliwe.
Już jako piłkarze juniorzy wyjeżdżają za granicę. Czy to jest normalne? Nie.
To zdanie dowodzi, że Morawiecki jako premier stracił nieco umiar i opuścił go realizm.
A sam niedawno - w kwietniu 2017 - używał przecież porównania:
"Jestem szczęśliwy, że udaje nam się realizować tyle obietnic wyborczych. Jakby porównać, ile my zrealizowaliśmy, a ile w podobnym czasie zrealizowała dzisiejsza opozycja, gdy była w rządzie, to tak jakby trochę porównywać Real Madryt z Pogonią Brzeziny".
Niezależnie od tego, że była to arogancka wypowiedź wobec lokalnych klubów piłkarskich (np. Startu Brzeziny), ukazywała realistyczna ocenę.
Budżet najbogatszego klubu w Polsce Legii Warszawa w 2017 roku wyniósł 280 mln zł, co jest absolutnym krajowym rekordem. Drugi - Lech Poznań ma budżet ok. 67 mln, Lechia - 40 mln, a Jagiellonia Białystok - 20 mln.
Budżet Realu Madryt 2017/2018 wynosi 897 mln euro, czyli 13 razy więcej niż Legii Warszawa. Morawiecki wspomniał o Robercie Lewandowskim. Lewandowski w Bayern Monachium zarabia 15 mln euro, czyli 63 mln zł, tyle mniej więcej, ile budżet drugiego najbogatszego klubu.
To dlatego Lewandowski gra za granicą. Gadka Morawieckiego o piłkarzach wpisała się w jego apele do 60 milionów Polaków, którzy żyją zagranicą (liczba znacznie zawyżona), by wracali do kraju, żeby tu pracować dla Polski. Zachęcał przekonując, że "die Sonne nie świeci tak jak słońce".
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Komentarze