Polski dług publiczny rośnie. Czy mamy się już martwić? I jak go obniżyć?

Na początku muszę rozwiać nadzieję wielu czytelników – nie wskażę w tym tekście „optymalnego” poziomu stosunku długu do PKB.

To – przypomnijmy – stosunek całego zadłużenia państwa do naszego PKB. Według najnowszych danych Eurostatu w pierwszym kwartale 2025 roku wyniósł on – ten stosunek – 57,4 proc. I wzrósł ósmy kwartał z rzędu.

Zapewne taki optymalny poziom zadłużenia istnieje, ale zupełnie nie wiadomo, ile on wynosi. W najnowszej historii bankructw średni poziom długu-do-PKB, przy którym rządy ogłaszały niewypłacalność, to 58 proc. – czyli na poziomie dzisiejszego polskiego długu.

Z drugiej strony wiele gospodarek rozwiniętych spokojnie utrzymuje dług publiczny na poziomach ponad 100 proc., a Japonia nawet 250 proc. i nikt nie wieszczy ich bankructwa. Dziś Polska w UE jest pod względem wielkości długu-do-PKB dopiero na 15. miejscu wśród 27 państw.

Z drugiej strony wiele gospodarek rozwiniętych spokojnie utrzymuje dług publiczny na poziomach ponad 100 proc., a Japonia nawet 250 proc. i nikt nie wieszczy ich bankructwa. Dziś Polska w UE jest pod względem wielkości długu-do-PKB dopiero na 15. miejscu wśród 27 państw.

Uciekam zatem od rozważań nad poziomem polskiego długu publicznego i skupię na innym jego aspekcie, istotnie, dużo ważniejszym – na jego dynamice.

„Oko na dobrobyt” to cykl OKO.press, w którym ekonomiści z grupy eksperckiej Dobrobyt na Pokolenia piszą o wydarzeniach ważnych dla polskiej i światowej gospodarki, omawiają wyniki badań naukowych i objaśniają złożoną rzeczywistość gospodarczą w jej najważniejszym, społecznym wymiarze.