Rosja i Chiny chcą obalenia porządku demokratycznego. Czy Zachód potrafi się obronić? [ROZMOWA]
Jako Zachód przegrywamy wojnę o narrację – podkreśla Teija Tiilikainen, dyrektorka Europejskiego Centrum Doskonalenia w dziedzinie zwalczania zagrożeń hybrydowych (Hybrid CoE)
Hybrid CoE to międzynarodowa, autonomiczna organizacja sieciowa z siedzibą w Helsinkach, której zadaniem jest wzmacnianie państw i społeczeństw w przeciwdziałaniu zagrożeniom hybrydowym. Eksperci nie tylko opracowują nowe koncepcje strategiczne, ale także pomagają je wdrażać.
Dr Tiilikainen, fińska politolog i nauczycielka akademicka, jest dyrektorką organizacji od sześciu lat. Wcześniej kierowała Fińskim Instytutem Spraw Międzynarodowych, pracowała w Sieci Studiów Europejskich na Uniwersytecie Helsińskim, a w latach 2007-2008 pełniła funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Finlandii.
![BrandPhoto_HybridCoE_COMPLETE_0577_Teija_Tiilikainen[55]](https://cdn.oko.press/cdn-cgi/image/width=3840,quality=80/https://cdn.oko.press/2025/11/BrandPhoto_HybridCoE_COMPLETE_0577_Teija_Tiilikainen55.jpg)
Szymon Opryszek, OKO.press: Mam wrażenie, że wielu Europejczyków postrzega zagrożenia hybrydowe wyłącznie jako kampanie propagandowe Chin lub Rosji związane z dezinformacją.
Szymon Opryszek, OKO.press: Mam wrażenie, że wielu Europejczyków postrzega zagrożenia hybrydowe wyłącznie jako kampanie propagandowe Chin lub Rosji związane z dezinformacją.
Dr Teija Tiilikainen: Zagrożenia hybrydowe są znacznie szersze niż tylko propaganda czy dezinformacja. Operacje hybrydowe są specyficzne – ich taktyka polega na tym, że identyfikując słabe punkty w naszej obronie, chcą podważyć nasze bezpieczeństwo i stabilność społeczną, nasze wartości demokratyczne.
Dotyczą różnych przestrzeni: cyfrowej, kosmicznej, infrastruktury krytycznej, administracji publicznej, czy nawet społeczeństwa.
Czasami są to słabe punkty w naszym cyberbezpieczeństwie, czasami słabe punkty w bezpieczeństwie naszych granic. Czasami manipulują przestrzenią informacyjną,
Reporter, absolwent Polskiej Szkoły Reportażu i Szkoły Ekopoetyki. Pisze na temat praw człowieka, kryzysu klimatycznego i migracji. Za cykl reportaży „Moja zbrodnia, to mój paszport” nagrodzony w 2021 roku Piórem Nadziei Amnesty International. Jako reporter pracował w Afryce, na Kaukazie i Ameryce Łacińskiej. Autor książki reporterskiej „Woda. Historia pewnego porwania”, (Wydawnictwo Poznańskie, 2023). Wspólnie z Marią Hawranek wydał książki „Tańczymy już tylko w Zaduszki” (Wydawnictwo Znak, 2016) oraz „Wyhoduj sobie wolność” (Wydawnictwo Czarne, 2018). Mieszka w Krakowie.
Reporter, absolwent Polskiej Szkoły Reportażu i Szkoły Ekopoetyki. Pisze na temat praw człowieka, kryzysu klimatycznego i migracji. Za cykl reportaży „Moja zbrodnia, to mój paszport” nagrodzony w 2021 roku Piórem Nadziei Amnesty International. Jako reporter pracował w Afryce, na Kaukazie i Ameryce Łacińskiej. Autor książki reporterskiej „Woda. Historia pewnego porwania”, (Wydawnictwo Poznańskie, 2023). Wspólnie z Marią Hawranek wydał książki „Tańczymy już tylko w Zaduszki” (Wydawnictwo Znak, 2016) oraz „Wyhoduj sobie wolność” (Wydawnictwo Czarne, 2018). Mieszka w Krakowie.
Komentarze