Sąd uzasadnia wyrok na Nawackiego – to był mobbing sędziego Juszczyszyna

Ten precedensowy wyrok wydał Sąd Rejonowy w Bydgoszczy. Wyrok został wydany na skutek pozwu sędziego Pawła Juszczyszyna z Sądu Rejonowego w Olsztynie, który jest jednym z symboli wolnych sądów. Wyrok wydał sąd w składzie orzekającym sędziów: Piotr Pawlak, Iwona Wiśniewska, Michał Minkiewicz.

Wyrok zapadł 23 kwietnia 2025 roku. Ale dopiero teraz gotowe jest jego pisemne uzasadnienie. Piszemy o nim, bo jest ono ważne i precedensowe. Może też być podstawą do rozliczenia – w tym karnego -, byłego prezesa Sądu Rejonowego w Olsztynie Macieja Nawackiego, który jest też członkiem nielegalnej neo-KRS (na zdjęciu u góry).

To on odpowiada za to jak traktowano sędziego Pawła Juszczyszyna w sądzie w latach 2019-23. A bydgoski sąd w pisemnym uzasadnieniu wyroku wprost pisze, że mobbingował on sędziego Juszczyszyna.

Cytujemy najważniejszy fragment uzasadnienia wyroku sądu: „W ocenie Sądu Rejonowego, mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy, powód [Juszczyszyn – red.] dowiódł, iż pozwany pracodawca [prezes sądu Nawacki – red.] bezprawnymi działaniami względem jego osoby dopuścił się stosowania mobbingu, co uzasadniało uwzględnienie powództwa również w tym zakresie.

Cytujemy najważniejszy fragment uzasadnienia wyroku sądu: „W ocenie Sądu Rejonowego, mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy, powód [Juszczyszyn – red.] dowiódł, iż pozwany pracodawca [prezes sądu Nawacki – red.] bezprawnymi działaniami względem jego osoby dopuścił się stosowania mobbingu, co uzasadniało uwzględnienie powództwa również w tym zakresie.

Działania ówczesnego Prezesa Sądu Rejonowego Macieja Nawackiego w istocie wypełniały ustawowe znamiona mobbingu – niedopuszczanie powoda do orzekania na podstawie uchwały tzw. izby dyscyplinarnej Sądu Najwyższego niebędącej orzeczeniem sądowym, nie tylko stanowiło działanie bezprawne, ale przede wszystkim nacechowane było wymierzeniem powodowi dolegliwości, izolacją i usiłowaniem wyeliminowania go z zespołu pracowników. Konsekwencją powyższego było również obniżenie uposażenia, co stanowiło kolejny element szykany i swoistego szantażu ekonomicznego”.

I dalej: „Także kolejne działania Prezesa Sądu, tj. przeniesienie powoda z I Wydziału Cywilnego do III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich Sądu Rejonowego w Olsztynie, pomimo legitymowania się jednym z najdłuższych stażów pracy sędziów w I Wydziale Cywilnym, czy niewykonywanie prawomocnych postanowień sądów powszechnych w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń powoda, bezsprzecznie stanowiły działania bezprawne, ale przede wszystkim wypełniające znamiona mobbingu”.