Nigdy wcześniej nie bałam się mówić po ukraińsku na ulicy. Co się stało z Polską?

Artykuł został opublikowany 26 sierpnia na portalu hromadske.ua pod tytułem „Польське гетто для українців” (Polskie getto dla Ukraińców). Za zgodą autorki oraz redakcji hromadske.ua publikujemy tekst w polskim tłumaczeniu.

Wychodzimy z córką na spacer – dziś w Łodzi jest słonecznie. To przyjazne miasto, są tu wspaniali ludzie i unikalna architektura. Ale ostatnio, zwłaszcza po antyimigranckich marszach, staję się ostrożna.

„Mów ciszej, dziś jest mecz, pełno pijanych kibiców, większość z nich to antyukraińscy nacbole” – przerywam córce. (Nacbol – to w rosyjskim i ukraińskim skrót od nacjonalistyczni bolszewicy).

„Mów ciszej, dziś jest mecz, pełno pijanych kibiców, większość z nich to antyukraińscy nacbole” – przerywam córce. (Nacbol – to w rosyjskim i ukraińskim skrót od nacjonalistyczni bolszewicy).

Z naprzeciwka idzie sąsiadka – miła Polka, starsza pani. Pozdrawiamy się. I nagle mówi do mnie, ściszając głos: „Pani to grzeczna, porządna, ale wśród Ukraińców jest dużo złych ludzi, złodziei, po prostu strach!”.

Cierpliwie tłumaczę, że to nieprawda, że poziom przestępczości wśród migrantów jest procentowo niższy, że są na to statystyki, że to rosyjska propaganda... Kiwa głową, uśmiecha się i mówi, że jej koleżanka słyszała jednak, że są jakieś niebezpieczne ukraińskie bandy złodziei.

Tak działa propaganda: zatruwa świadomość i wzbudza niepokój o własne bezpieczeństwo u przeciętnego obywatela. Rosjanie inwestują miliony w dezinformację, pod postami w mediach społecznościowych pojawiają się tysiące komentarzy po polsku, że niby Ukraińcy są źli, nie szanują polskiego prawa, są niewdzięczni (to zresztą najpopularniejsze hasło ostatnich lat, pasujące do wszystkiego!), że dostają ogromne świadczenia socjalne, przez co Polacy biednieją i tracą pracę.