Blaski i cienie Donalda Trumpa oraz inne troski Putina [GOWORIT MOSKWA]

Opowieść propagandy o Donaldzie Trumpie zmieniła się. Nie wiąże już z nim nie wiadomo jakich nadziei – jak było jeszcze kilka miesięcy temu. Trump nie sprawdził się jako władca Zachodu. Ale okazał się użytecznym partnerem i narzędziem. Wszystko to stało się w ostatnim miesiącu.

„Putin ceni konstruktywną relację, jaką nawiązał z prezydentem Trumpem. Putin ceni sobie możliwość otwartej dyskusji o najpilniejszych i najbardziej palących kwestiach” (Pieskow, rzecznik Putina, 21 września).

„Zakładamy, że Stany Zjednoczone i prezydent Trump osobiście podtrzymują swoją wolę polityczną i zamiar kontynuowania wysiłków na rzecz ułatwienia rozwiązania konfliktu na Ukrainie. Dlatego prezydent Trump jest, że tak powiem, dość emocjonalny w tej sprawie. To całkowicie zrozumiałe” (Pieskow, 19 września).

„Zakładamy, że Stany Zjednoczone i prezydent Trump osobiście podtrzymują swoją wolę polityczną i zamiar kontynuowania wysiłków na rzecz ułatwienia rozwiązania konfliktu na Ukrainie. Dlatego prezydent Trump jest, że tak powiem, dość emocjonalny w tej sprawie. To całkowicie zrozumiałe” (Pieskow, 19 września).

Dlatego też i groźbami wobec Rosji przemówieniem Trumpa z 23 września w ONZ i po spotkaniu z prezydentem Wołodymyrem Zełenskim Moskwa ostentacyjnie się nie przejęła. Propaganda (wieczorne „Wiesti” 23 września) zinterpretowała bowiem mowę Trumpa jako wyraz „dobrych stosunków z Putinem”, gdyż „Trump słowem nie wspomniał o Zełenskim”.

Wywód Trumpa po spotkaniu z Zełenskim w ONZ o konieczności zawarcia pokoju i o tym, że Rosja jest papierowym tygrysem Kreml skwitował 24 września tym, co zwykle: że Rosja gotowa jest do rozmów pokojowych, a spotkanie Putina z prezydentem Zełenskim jest możliwe, ale po „wcześniejszym przygotowaniu”. Czyli kiedy Ukraina skapituluje. Do tego czasu „operacja specjalna” w Ukrainie będzie kontynuowana.