Można wyobrazić sobie sytuację, w której po strąceniu przez polskie F-16 rosyjskich MiG-31 na północ od Słupska Rosja wystrzeli pociski manewrujące na jedną z polskich baz lotniczych. I będzie czekać, czy NATO uruchomi artykuł piąty, a jeśli tak – jaka będzie reakcja Sojuszu.
Na zdjęciu u góry: Francuski myśliwiec Dassault Rafale B uzbrojony do walki powietrznej startuje 13 września 2025 r. z jednego z lotnisk w Polsce w ramach natowskiej akcji Wschodnia Warta (Eastern Sentry). Zdjęcie udostępnione agencji AFP 14 września przez armię francuską.
Mimo że od nocy dronów (9/10 września) minęły już dwa tygodnie, przestrzeń powietrzna nad wschodnią flanką NATO wciąż jest niespokojna. Szczególny skok napięcia nastąpił zarówno po wlocie myśliwców rosyjskich w przestrzeń powietrzną Estonii jak i po niskim przelocie samolotów rosyjskich nad polską platformą wiertniczą na Bałtyku 19 września.
Przez media społecznościowe przetoczyła się fala wezwań, by zareagować jak Turcja w roku 2015 i rosyjskie samoloty zestrzelić. Aby ocenić, czy faktycznie taki scenariusz jest możliwy, należy najpierw poddać analizie fakty.
Jak piszą analitycy Ośrodka Studiów Wschodnich, 19 września trzy myśliwce przechwytujące MiG-31, lecące z Rosji do obwodu królewieckiego, wleciały w estońską przestrzeń powietrzną nad Bałtykiem i pozostawały w niej przez dwanaście minut, cały czas nad morzem, lecąc ze wschodu na zachód, nie wchodząc głębiej niż dziesięć kilometrów nad estońskie wody terytorialne.
W powietrzu znajdowały się także samoloty NATO, najpierw fińskie, później włoskie (bazujące w Estonii), a później szwedzkie. Zadziałały wiec sojusznicze procedury ochrony przestrzeni powietrznej i bezpieczeństwa w lotnictwie.
Przechwyceń rosyjskich maszyn nad Bałtykiem jest wiele, zwłaszcza że rosyjskie samoloty wykonują loty nie składając planu lotu, nie włączając transponderów – a więc stwarzając podwyższone ryzyko kolizji z samolotami cywilnymi.
Adiunkt w Instytucie Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego, zajmuje się problematyką bezpieczeństwa narodowego, w szczególności zagrożeń hybrydowych, militarnych oraz kultury strategicznej Polski. Autor książki "Ewolucja Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990-2010 w kontekście kultury strategicznej Polski" (2022), stały współpracownik magazynu „Frag Out” członek Polskiego Towarzystwa Bezpieczeństwa Narodowego
Adiunkt w Instytucie Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego, zajmuje się problematyką bezpieczeństwa narodowego, w szczególności zagrożeń hybrydowych, militarnych oraz kultury strategicznej Polski. Autor książki "Ewolucja Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990-2010 w kontekście kultury strategicznej Polski" (2022), stały współpracownik magazynu „Frag Out” członek Polskiego Towarzystwa Bezpieczeństwa Narodowego
Komentarze