Jarosław Gowin do bólu szczery: Każde zwycięstwo w dużym mieście kandydata Zjednoczonej Prawicy będzie niespodzianką. Faktycznie

W piątek 20 kwietnia 2018 Jarosław Gowin ogłosił, że zjednoczona prawica wybrała kandydatów "mniej więcej w 20 miastach" i ogłosi ich w tygodniu 23-29 kwietnia. Zafrasowany stwierdził, że wielkie miasta "to nie jest ten obszar, w którym koalicja rządowa mogłaby liczyć na duże sukcesy". I dalej:

Specjalnie dla Jarosława Gowina OKO.press sprawdza czy rzeczywiście w najbliższych wyborach samorządowych kandydaci Zjednoczonej Prawicy nie mają szans. W tym celu analizujemy wyniki wyborów sprzed czterech lat, sondaże przedwyborcze z różnymi wariantami kandydatur PiS oraz preferencje wyborcze mieszkańców dużych miast w kwietniowym sondażu IPSOS dla OKO.press.

W 2014 roku przegrali wszyscy kandydaci prawicy

W wyborach samorządowych w 2014 roku PiS nie wygrał w żadnym z dużych miast w Polsce:

• W Warszawie Hanna Gronkiewicz-Waltz (PO) pokonała Jacka Sasina (PiS) w drugiej turze wyborów przewagą 17 punktów procentowych (58 proc.:41 proc.);
• W Krakowie Jacek Majchrowski (KWW Jacka Majchrowskiego) pokonał Marka Lasotę (PiS) w drugiej turze wyborów przewagą 17 punktów procentowych (58:41);
• We Wrocławiu Rafał Dutkiewicz (KWW Rafała Dutkiewicza) pokonał Mirosławę Stachowiak-Różecką w drugiej turze przewagą 9 punktów procentowych (54:45);
• W Katowicach Marcin Krupa (KWW Forum Samorządowe) pokonał Andrzeja Sośnierza (PiS) w drugiej turze przewagą 43 punktów procentowych (71:28);
• W Gdańsku Paweł Adamowicz (PO) pokonał Andrzeja Jaworskiego (PiS) w drugiej turze wyborów przewagą 23 punktów procentowych (61:38);
• W Białymstoku Tadeusz Truskolaski (KWW Tadeusza Truskolaskiego) pokonał Jana Dobrzyńskiego (PiS) w drugiej turze wyborów przewagą 27 punktów procentowych (63:36).

W pozostałych 10 miastach wojewódzkich kandydat Prawa i Sprawiedliwości nie dostał się nawet do drugiej tury wyborów.

PiS udało się wygrać zaledwie w 11 miastach ze 107, które mają urząd prezydenta (mowa o miastach powyżej 100 tys. mieszkańców).

Trudno uznać za sukces zwycięstwo niezależnego Wojciecha Lubawskiego w Kielcach popieranego przez Prawo i Sprawiedliwość, które nie wystawiło tam swojego kandydata.

PiS przegrywa we wszystkich sondażach 2018

Wybory odbyły się w 2014 roku. Można by założyć, że postawy polityczne się zmieniły, a PiS dzierżąc władzę od blisko trzech lat miał szansę przekonać do siebie wyborców dużych miast. Nic bardziej mylnego - wynika z sondaży w 11 miastach wojewódzkich.

• Warszawa. Rafał Trzaskowski z PO wygrywa różnicą 14 punktów procentowych (37:23) z Patrykiem Jakim i 19 punktami z Michałem Dworczykiem (37:18). Sondaż Kantar Milward Brown, kwiecień 2018;
• Kraków. Jacek Majchrowski (zawiesił członkostwo w SLD na czas trwania prezydentury) wygrywa z Małgorzatą Wasserman 20 punktami. Byłaby to piąta kadencja Majchrowskiego, o ile zechce się ubiegać o reelekcję. Sondaż Kantar, listopad 2017;
• Poznań. Jacek Jaśkowiak z PO wygrywa 13 punktami z Bartłomiejem Wróblewskim z PiS, którego może zastąpić Tadeusz Zysk (szef wydawnictwa Zysk i S-ka). Sondaż Centrum Badań Stosowanych Ultex Ankieter, grudzień 2017;
• Katowice. Marcin Krupa, ubiegający się o reelekcje bezpartyjny samorządowiec, zdecydowanie wygrywa z Jerzym Polaczkiem z PiS różnicą 38 punktów procentowych (52:14). Sondaż Otawa Group, listopad 2017.

Podobnie rzecz ma się w Rzeszowie, w którym zdecydowaną przewagę notuje Tadeusz Ferenc (Rozwój Rzeszowa), w Lublinie, w którym rządzi Krzysztof Żuk (PO), czy w Białymstoku, w którym prawdopodobnie kolejną kadencję zapewni sobie Tadeusz Truskolaski (niezależny, popierany przez Nowoczesną i PO). Sondaże wskazują, że ci trzej prezydenci powinni wygrać w I turze.

W Toruniu, Bydgoszczy, Szczecinie i w Opolu kandydaci PiS plasują się poniżej drugiego miejsca.

Wynika z tego, że nawet na wschodzie kraju, gdzie Prawo i Sprawiedliwość tradycyjnie uzyskuje wysokie wyniki w wyborach parlamentarnych, partia Jarosława Kaczyńskiego nie może liczyć na zwycięstwo w większych miastach.

Podobny trend widoczny jest w kwietniowym sondażu IPSOS dla OKO.press, w którym poparcie PiS w całej Polsce sięgnęło aż 39 proc. Wynika z niego, że im większa aglomeracja tym gorszy wynik partii Kaczyńskiego. PiS nieznacznie wygrywa w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców, ale w metropoliach liczących pół miliona i więcej ludzi, ma poparcie mniejsze niż PO.

Skąd tak małe poparcie PiS w dużych miastach?

W 2002 roku Lech Kaczyński pokonał Marka Balickiego i został prezydentem Warszawy. Coś co było możliwe 16 lat temu, dziś wydaje się być political fiction. Dlaczego?

PiS ma elektorat typowy dla "partii ludowej". Istotny był tu ruch elektoratu w wyborach 2007 roku, kiedy zwolennicy Samoobrony i Ligi Polskich Rodzin przepłynęli do Prawa i Sprawiedliwości. W partii coraz mocniejsze stały się populistyczne tony, poprzednio domena ugrupowań Andrzeja Leppera i Romana Giertycha. Zmarginalizowano środowisko "muzealników" skupione niegdyś wokół Lecha Kaczyńskiego. Zarówno wyborcy Samoobrony, jak i LPR nie pochodzili z dużych miast.

Referendum w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej z 2003 roku pokazało, jak bardzo ludność dużych miast nastawiona jest proeuropejsko. Nie można tego powiedzieć o politykach Prawa i Sprawiedliwości, którzy chętnie używają narracji eurosceptycznej, konfliktują się z Brukselą zarówno w sprawie przyjmowania kwot uchodźców, naruszenia zasad państwa prawa czy wycinki Puszczy Białowieskiej. Co więcej, kolejne spory z UE, PiS próbuje przedstawić jako sukces, nawet gdy idzie na ustępstwa. Powtarzany jest bon mot o "wstawaniu z kolan", nawet gdy PiS przegrywa 1:27 głosowanie na szefa Rady Europejskiej.

Do PiS mieszkańców dużych miast zniechęcać też może specyficzny sposób „zarządzania zasobami ludzkimi”, który panuje w partii Jarosława Kaczyńskiego. W Polsce mamy do czynienia z odcinaniem się polityków lokalnych od partyjnego szyldu i zdobywaniem samodzielnej pozycji. Potwierdzają to kariery Adamowicza (Gdańsk), Dutkiewicza (Wrocław), Krupy (Katowice), Ferenca (Rzeszów), Biedronia (Słupsk).

Wybijanie się miast na niepodległość od partii politycznych można uznać za przejaw procesów opisanych przez Benjamina Barbera w pracy "Gdyby miasta rządziły światem". Zmarły w 2017 roku amerykański politolog uważał, że w zglobalizowanym świecie, w którym państwa nie są w stanie chronić obywateli przed wszechwładzą korporacji, polityczną alternatywą mogą być środowiska lokalne, które kooperując ze sobą byłyby w stanie przejąć rolę partii politycznych a nawet państw rozwiązując nawet takie problemy jak globalne ocieplenie czy nierówności ekonomiczne między Północą, a Południem.

Czy sondaże kłamią?

Nieoczekiwana szczerość Gowina pozostanie zapewne wyjątkiem w Zjednoczonej Prawicy, zwłaszcza, że w PiS obowiązuje propaganda sukcesu.

Ilustrować miałaby to - faktycznie niefortunna - wypowiedź Adama Michnika ze stycznia 2015, że Bronisław Komorowski mógłby przegrać z Andrzejem Dudą pod warunkiem, że po pijanemu przejedzie ciężarną niepełnosprawną zakonnicę na pasach.

Owszem, sondaże przedwyborcze długo nie doszacowywały uśpionego elektoratu dzisiejszego prezydenta. Wraz z rozwojem kampanii wyborczej poparcie dla Dudy zaczęło jednak rosnąć i ta tendencja została dostrzeżona przez komentatorów (m.in.już w marcu 2015 przez Michała Zielińskiego).

Uniknięcie nokautu mogłoby zapewnić przychylność prezesa, a co za tym idzie, dostęp do rządowych konfitur, lub atrakcyjne miejsca na listach w wyborach europejskich i parlamentarnych. Zdobycie władzy w miastach przy urnach wyborczych wydaje się dla obozu władzy niemożliwe.