„Jestem człowiekiem niezłomnym”. 10 lat Andrzeja Dudy. O tych momentach trzeba pamiętać

W specjalnym orędziu do narodu ustępujący Andrzej Duda zapewniał, że zostawia Polskę w lepszym stanie, niż ją zastał. Delikatnie dociął przy tym Donaldowi Tuskowi, ale ogólnie jego przemówienie było uładzone i neutralne — jakby na odchodnym nie chciał nikogo urazić. Podkreślił parę swoich (czy raczej swojej partii) sukcesów i zarysował dalszą świetlaną przyszłość pod wodzą Karola Nawrockiego:

„Wielu wątpiło, kiedy w 2015 roku deklarowałem, że polska polityka może być inna, że państwo może naprawdę wspierać rodzinę, że wprowadzimy 500+, że wiek emerytalny zostanie obniżony, że nasza ojczyzna stanie się bezpieczniejsza, a polska armia wzmocniona. Wreszcie, że słowo dane obywatelom przez polityka nie musi być jedynie pustą obietnicą w kampanii, lecz początkiem realnego działania.

Wówczas w polskiej polityce dominowała narracja »nie da się«, wyrażona wprost przez ówczesnego ministra finansów z rządu Donalda Tuska słynnymi słowami pieniędzy »nie ma i nie będzie«. Dlatego, kiedy składałem prezydencką przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym 6 sierpnia 2015 roku, powiedziałem, dotrzymam zobowiązań wyborczych, które składałem, choć wielu w to wątpi.

Wierzę w to, że to możliwe i że zdołam to zrobić. I tak się stało. Dotrzymałem słowa.

Jestem dumny, że tym, co zostawiam polskiej polityce, jest przekonanie, że słowo dane publicznie zobowiązuje. (...)

Drodzy Rodacy, zawsze powtarzałem, że celem mojej prezydentury jest to, by u jej kresu Polakom żyło się lepiej niż na początku. I dziś mogę z przekonaniem powiedzieć, ten cel został osiągnięty dzięki konsekwentnej realizacji naszego programu we współpracy z rządem Zjednoczonej Prawicy. Dziś, po dekadzie, Polska to zupełnie inny kraj” – mówił prezydent.