Nie tylko o Zandbergu. Są w ojczyźnie rachunki krzywd. Dłoń Kaczyńskiego przekreśli nas razem z nimi

To paradoks, że odległość między piekłem a niebem jest tak niewielka, w granicach błędu losowego. W tym sensie, że jakiś drobiazg (np. nieszczęsne kartofle dowożone do DPS), a może suma nieistotnych, przypadkowych czynników, zdecydowały, że to na Karola Nawrockiego, a nie na Rafała Trzaskowskiego zagłosowało 184 976 osób, czyli 0,89 proc. wyborców, którzy oddali ważny głos. Gdyby zagłosowali odwrotnie...

Narodowy błąd losowy

Niemal równie dobrze mógł potwierdzić się wynik sondażu exit poll, który na trzy godziny zostawił Polskę w gronie krajów, które potrafią się przeciwstawić światowej ekspansji skrajnej prawicy, czyli alt rightu, który powoli staje się po prostu rightem, a im mniej ma racji (right), tym bardziej oddala się od tego, czym kiedyś była prawica.

Przypadek sprawił, że znaleźliśmy się w szpicy trumpizmu zwanego (nie bez ironii) MEGA – Make Europe Great Again, co media UE przyjmują ze zgrozą.

Przypadek sprawił, że znaleźliśmy się w szpicy trumpizmu zwanego (nie bez ironii) MEGA – Make Europe Great Again, co media UE przyjmują ze zgrozą.

To było jak przegrana meczu wciąż remisowego pomimo dogrywki, gdy dochodzi do rzutów karnych. W piątej serii Nawrocki trafił, a Trzaskowski strzelił w słupek.

Piszę to wszystko nie po to, by dezawuować wynik wyborów, ani zatrzymywać refleksję nad przyczynami porażki kandydata Koalicji 15 Października (warto przypomnieć, że przed drugą turą poparły go wszystkie cztery partie koalicyjne). Chodzi raczej o przywrócenie proporcji, żeby spokojniej podebatować nad przeszłością i przyszłością.