Jedyną gwarancją bezpieczeństwa jest NATO. Ukraińskie rozmowy o członkostwie

5 grudnia 1994 roku między Ukrainą, Rosją, Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią zostało podpisane Memorandum budapesztańskie. Kijów zrezygnował w nim z broni jądrowej (z trzeciego co do wielkości arsenału nuklearnego na świecie) w zamian za gwarancje bezpieczeństwa (które nie sprawdziły się w 2014 roku, kiedy Rosja po raz pierwszy napadła Ukrainę).

Dwa dni przed 30. rocznicą tego wydarzenia Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy opublikowało oświadczenie, w którym

„Dziś Memorandum Budapesztańskie jest pomnikiem krótkowzroczności w podejmowaniu strategicznych decyzji dotyczących bezpieczeństwa. Powinno służyć jako przypomnienie dla przywódców społeczności euroatlantyckiej, że budowanie europejskiej architektury bezpieczeństwa kosztem Ukrainy, a nie z myślą o niej, jest skazane na niepowodzenie” – czytamy w oświadczeniu.

„Dziś Memorandum Budapesztańskie jest pomnikiem krótkowzroczności w podejmowaniu strategicznych decyzji dotyczących bezpieczeństwa. Powinno służyć jako przypomnienie dla przywódców społeczności euroatlantyckiej, że budowanie europejskiej architektury bezpieczeństwa kosztem Ukrainy, a nie z myślą o niej, jest skazane na niepowodzenie” – czytamy w oświadczeniu.

„Jedyną taką realną gwarancją bezpieczeństwa dla Ukrainy, a także środkiem odstraszającym przed dalszą rosyjską agresją na Ukrainę i inne państwa, jest pełne członkostwo Ukrainy w NATO.

To oświadczenie nieprzypadkowo zostało opublikowane dwa dni wcześniej. Na 3-4 grudnia w Brukseli było zaplanowane spotkanie szefów MSZ krajów NATO, na które byli zaproszeni też przedstawiciele Ukrainy. I chociaż nie było przesłanek, że rozmowy mogą dotyczyć zaproszenia Ukrainy do sojuszu, Ukraina chciała po raz kolejny potwierdzić, że nie zmieniła pragnień. A wszyscy, którzy zabierają się za pisanie planów pokojowych – mają odpowiedź, co dla Ukrainy jest akceptowalne i dlaczego.