Czy jest sens negocjacji między Rosją a Ukrainą? Jak rozmawiać z kimś, kto chce cię zamordować?

„Wyrządziliśmy sobie niedźwiedzią przysługę, kiedy pozwoliliśmy na porównanie, że Ukraina jest tarczą Europy. Przyjaciele, Ukraina nie jest wieczną tarczą i jeśli chcecie przeciwdziałać i być gotowi do konfrontacji już nie tylko z Rosją, a z całą osią zła, to trzeba uczyć się na podstawie naszego wyjątkowego doświadczenia. Operacja »Pajęczyna« pokazała, że byliśmy »tak daleko na tyłach«, że okazało się, że znacznie wyprzedzamy” – mówi Hanna Hopko, przewodnicząca zarządu ukraińskiej Sieci Ochrony Interesów Narodowych „ANTS”, ekspertka ds. polityki zagranicznej.

Na zdjęciu: Sekretarz generalny NATO Mark Rutte (po prawej) i minister obrony Ukrainy Rustem Umerow (po lewej) wygłaszają uwagi przed spotkaniem Grupy Kontaktowej ds. Obrony Ukrainy w siedzibie NATO w Brukseli, 4 czerwca 2025 r. Fot. John Thys/AFP.

Krystyna Garbicz, OKO.press: Podczas kolejnej rundy rozmów pokojowych w Stambule 2 czerwca, Ukraina i Rosja przedstawiły swoje wizje zakończenia wojny. Żądania Rosji obejmują m.in. międzynarodowe uznanie za część Rosji Krymu, a także obwodów donieckiego, ługańskiego, zaporoskiego i chersońskiego; całkowite wycofanie wojsk ukraińskich z czterech regionów; neutralny status Ukrainy; zmniejszenie ukraińskich sił zbrojnych itd. To nic nowego, są to te same warunki nie do przyjęcia dla Ukrainy. Znowu usłyszeliśmy ultimatum. Nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie zawieszenia broni. Jaki jest w takim razie sens tych spotkań?

Krystyna Garbicz, OKO.press: Podczas kolejnej rundy rozmów pokojowych w Stambule 2 czerwca, Ukraina i Rosja przedstawiły swoje wizje zakończenia wojny. Żądania Rosji obejmują m.in. międzynarodowe uznanie za część Rosji Krymu, a także obwodów donieckiego, ługańskiego, zaporoskiego i chersońskiego; całkowite wycofanie wojsk ukraińskich z czterech regionów; neutralny status Ukrainy; zmniejszenie ukraińskich sił zbrojnych itd. To nic nowego, są to te same warunki nie do przyjęcia dla Ukrainy. Znowu usłyszeliśmy ultimatum. Nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie zawieszenia broni. Jaki jest w takim razie sens tych spotkań?

Hanna Hopko: Cała ta tzw. ścieżka dyplomatyczna ma na celu pokazanie stronie amerykańskiej, jak niechętna do negocjacji jest Rosja. To jeden z powodów, dla których Ukraina zaangażowała się w tę grę. Rosja spodziewała się, że dociśnie nas rękami prezydenta Trumpa i zgodzimy się na te warunki, które są nie do przyjęcia.

W Ukrainie po 11 latach rosyjskiej agresji wszyscy zdali sobie sprawę, że ani Putin, ani jego otoczenie nie zrezygnowali ze swoich patologicznych kłamstw i zamiaru zniszczenia Ukrainy. Ale Donald Trump powtarza: strony muszą usiąść przy stole i negocjować, dość walczyć. Musimy pokazać, że Ukraina jest gotowa usiąść i negocjować, ale że Rosja tego nie chce. Dlatego cały ten teatr absurdu, to show jest dla Trumpa, żeby wytłumaczyć mu, że wywiera presję na niewłaściwą stronę.