Jacek Saryusz-Wolski

Eurorasizm to stare, historycznie zakorzenione przekonanie i zarazem uprzedzenie wobec „gorszej” części Europy.

Chodzi o to, by – mówiąc językiem kolejowym – wyczepić z pociągu wagony drugiej klasy, zachowując ich rynki, a wycofując finansowanie.

Istnieją pokusy, by ozamknąć się w gronie małej, starej, przytulnej „Europy karolińskiej”. Takie dążenia przejawiają się w postulatach prezydenta Macrona, zakładających wyodrębnienie „małej UE” w oparciu o strefę euro i stworzenie Unii dwóch prędkości.

Powrót do korzeni, Unii zjednoczonej w różnorodności, najlepszego projektu, jaki się przydarzył Europie na przestrzeni tysiąclecia, dającego kontynentowi od przeszło półwiecza pokój i dobrobyt, a Polsce godne miejsce w europejskiej rodzinie narodów.

„Polsce grożą kary za ochronę Puszczy Białowieskiej. W tym czasie Niemcy wycinają Las Hambach pod kopalnię”

[Donald Tusk - red.] Jako szef RE złamał literę Traktatu UE w art. 15, który mówi, że nie wolno pełnić ról publicznych. Jest nieformalnym kierownikiem opozycji.

Nie powinien był prowadzić agitki politycznej na UW. (...) Jest nieformalnym kierownikiem opozycji.

Jest lepiej niż sądziłem, że będzie. To daje dobre rokowania, jeśli chodzi o nową postać frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów.

Podstawy żadne, natomiast polityczna intencja, gdyby ten przeciek okazał się prawdą, uważałbym to za przekroczenie czerwonej linii w relacjach z Polską, ponieważ jest to nie do przyjęcia.

To projekt rezolucji, który będziemy głosowali w ten czwartek i piątek w Parlamencie Europejskim, na temat walki z koronakryzysem. Totalna, dowodzona w Brukseli przez Donalda Tuska, zadbała o to, że znalazła się w niej krytyka Polski.