W 1980 roku organizował strajki we Wrocławiu, był bliskim współpracownikiem Władysława Frasyniuka. W 1981 roku przypadkiem uniknął internowania. W ukryciu wydawał podziemne pismo „Z dnia na dzień”.
W 1982 roku założył organizację „Solidarność Walcząca”, która w programie głosiła plan walki z władzą komunistyczną „na wszystkich poziomach”.
Aresztowany w 1987 roku, osadzony w warszawskim areszcie przy ul. Rakowieckiej. W 1988 roku wyjechał z Polski – po powrocie ukrywał się przed władzą.
Działalność po 1989r.
W 1990 założył Partię Wolności, później działał w Ruchu Odbudowy Polski Jana Olszewskiego. Współpracował również z Prawem i Sprawiedliwością. W 1990 roku nie zebrał 100 tysięcy podpisów wymaganych do startu w wyborach prezydenckich. O najwyższy urząd w państwie ubiegał się w 2010 roku z ramienia KNP-OP. Zajął ostatnie miejsce.
Wielokrotnie – w 1991, 1993, 1997 i 2007 roku – bez powodzenia ubiegał się o mandat posła lub senatora. Do Sejmu wszedł dopiero w 2015 roku jako lider wrocławskiej listy ruchu Pawła Kukiza. Został marszałkiem-seniorem Sejmu VIII Kadencji.
14 kwietnia 2016 zrezygnował z członkostwa w klubie poselskim Kukiz’15.
![Ludzie Morawieckiego. Przyjaciele z Solidarności Walczącej na państwowym [UJAWNIAMY PŁACE]](https://oko.press/images/2021/09/20210927_morawiecki_01-440x280.jpg "Ludzie Morawieckiego. Przyjaciele z Solidarności Walczącej na państwowym [UJAWNIAMY PŁACE]")
