Działalność polityczna
Gliński w latach 70. i 80. był działaczem opozycji demokratycznej i NSZZ „Solidarność” (m.in. w Komisji Interwencji i Mediacji Regionu „Mazowsze”).
W 1997 roku startował do Sejmu z listy Unii Wolności w ramach Wyborczej Koalicji Liderów Ekologicznych (30 miejsce na liście w okręgu m. st. Warszawy, otrzymał 1118 głosów). W latach 1998–2000 członek UW.
Z Prawem i Sprawiedliwością związany od 2010 roku. 7 stycznia 2010 roku Prezydent RP Lech Kaczyński powołał go w skład Narodowej Rady Rozwoju. W latach 2013–2014 był również członkiem komitetu naukowego II i III Konferencji Smoleńskiej.
W lutym 2013 roku PiS, składając wniosek o konstruktywne wotum nieufności wobec rządu Donalda Tuska, wysunął kandydaturę Glińskiego na premiera rządu technicznego. Sejm odrzucił wniosek PiS, podobnie jak drugi, złożony przez PiS w czerwcu 2014 roku.
15 lutego 2014 roku Gliński został Przewodniczącym Rady Programowej PiS. Był inicjatorem i organizatorem przedwyborczej Konwencji Programowej Prawa i Sprawiedliwości oraz Zjednoczonej Prawicy „Myśląc Polska” (3–5 lipca 2015 roku).
16 listopada 2015 roku został powołany na stanowisko Wicepremiera oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w rządzie Beaty Szydło.